Deze dagen moet ik mijn kleinzoon naar school brengen in Rijswijk. Dat maakt dat ik een tijdlang in mijn auto zit en lekker kan luisteren naar radio 1. Vandaag werd de examenfraude op de Ibn Khaldun-school in Rotterdam belicht. Een leerling heeft de examenresultaten van het vak economie weten te stelen en verspreiden en daarom moeten alle leerlingen van die school dat examen-onderdeel overdoen. Het lijkt erop dat één van de verantwoordelijken voor de diefstal de zoon is van een natuurkundeleraar op die school. En deze leraar is vroeger directeur van deze school geweest, maar kwam in opspraak, omdat hij subsidiegeld gebruikt zou hebben voor privéreizen, naar Mecca nog wel.
Ai! Mijn tenen kruipen bij elkaar als ik zoiets hoor en plaatsvervangend schaam ik me voor de moslimgemeenschap waartoe ik behoor. Dat mensen die zichzelf moslim noemen dit kunnen doen! En daarbij nog mensen die kennelijk vinden dat kinderen op een islamitische school (dus afgezonderd van niet-islamitische leerlingen) dienen te worden opgeleid. Zij willen dus kennelijk niet dat hun kinderen zich mengen met andere, niet-islamitsche leerlingen. En dan gebeurt zoiets. Dan maken een vader en een zoon hun eigen geloof te schande.
In het nieuws kreeg dit feit uitvoerig aandacht en ook op radio 1 werd er aandacht aan besteed. Er werden ook een aantal leerlingen van andere scholen geïnterviewd. Deze leerlingen hebben de pech dat hangende het onderzoek zij een dag langer moeten wachten op de uitslag van hun examen. Dit is natuurlijk niet zo erg als het hele examen moeten overdoen, maar ook vervelend als je vol spanning wacht op je uitslag. Wat mij dan opvalt dat de leerlingen die werden geïnterviewd van de andere scholen allemaal namen hadden als Janneke en Maarten. Daarmee wordt gesuggereerd dat Nederlandse leerlingen de dupe zijn van de fraude van “die moslimschool”. Terwijl er natuurlijk ook Abdels en Naima’s op die andere niet-islamitsche scholen zitten die evenzo gedupeerd zijn. Om maar niet te spreken van de andere leerlingen van de Ibn Khaldun-school zelf, die ook geen fraudeurs zijn, maar wel evenzo de dupe van de fraude van een minderheid.
“Dont rub it in”, zei mijn moeder altijd om daarmee aan te geven dat het niet goed is om een bepaald feit op een extra manier te belichten, zodat het nog erger lijkt. Ik vond dat dát een beetje gebeurde vanmorgen op de radio. Heel subtiel weer toch weer een naar feit sterk in verband gebracht met “de islam”, zonder dat mensen dat echt zo hoeven te ervaren.
Vanmorgen gingen Ahmad en ik boodschappen doen, ik met mijn modieus gezette hooddoek en hij met zijn moslimpetje. Ik zag een aantal mensen van middelbare leeftijd met wantrouwige blik naar ons kijken. Ik zit daar niet mee, want ik ben er trots op moslima te zijn en ik sta voor mijn geloof dat juist de waarheid en eerlijkheid hoog in het vaandel heeft. Dat enkele mensen die zich moslim noemen dat geloof te schande maken door hun gedrag doet daaraan niets af. Juist wil ik laten zien dat ook eerlijke mensen moslim kunnen zijn, evengoed als christen, hindoe of atheïst.