Zo gaat het boek heten dat ik aan het schrijven was. Ik heb het lang laten liggen. De usb-stick waar het boek op stond heb ik per ongeluk in Nederland laten liggen. Ik had het stickje alvast in een tas gestopt, die ik uiteindelijk niet meenam.
Maar het boek stond ook nog opgeslagen in mijn grote laptop, waarschijnlijk in een oude versie. Ik ben er gisteren en vandaag mee verder gegaan. Ik wil het afmaken.
De tekeningen die ik maak beginnen nu nogal talrijk te worden en wat moet ik er verder mee! Imran hangt hier ingelijst aan de muur en dat vind ik fijn, maar ik kan moeilijk al mijn tekeningen gaan ophangen. Dat wordt een beetje pathetisch. Het loopt verder nog geen storm met verzoeken van mensen om een tekening van een geliefde persoon of huisdier. Dus die missie kan ik voorlopig vergeten en misschien wel voor altijd.
Dus werk ik nu aan het boek en dat is ook leuk en onderhoudend om te doen. Het enige nadeel is pijn in het ruggetje achteraf. Als ik bezig ben heb ik dat niet in de gaten, maar na een paar uurtjes schrijven en reviseren voel ik naderhand pijn in mijn onderrug. Whatever! Als je maar bezig bent toch.
Intussen is Ahmad bezig met het onderhoud van zijn huisje hier. De voegen van de balkontegels heeft hij bewerkt met vochtwerende verf. Staat ook nog eens heel mooi! En nu moet hij nog binnenshuis de door de regenstorm van afgelopen februari beschadigde muren herstellen.
Hij doet het allemaal graag, want hij is net als ik een bezige bij. Tussendoor nemen we tijd voor spelletjes rummikub, lekker eten (aardbeien en olijven gaan er dagelijks in rap tempo in), lezen in onze ereader en tv kijken via de pc.
Een beetje bakken in de zon op het balkon, ongezien en in mijn ondergoed, doe ik af en toe ook…..The good life!