De heenreis naar Zuheros

Die verliep goed op een paar hindernissen na en een tragische botsing onderweg.

We gingen niet rechtstreeks naar de plaats van bestemming, maar maakten een omweg. Dat was omdat Ahmad op de heenweg membrillo wilde inslaan, rechtstreeks van de fabriek. Crema de membrillo is een soort mousse, gemaakt van een vrucht, genaamd membrillo (kweepeer) . Hier in Spanje wordt deze vrucht verwerkt tot een dikke mousse en deze wordt vaak gegeten in combinatie met kaas.

Wij eten dagelijks bij het avondeten schapenkaas met membrillo als toetje.

Na wat omzwervingen bereikten we onze vertrouwde leverancier van membrillo. We kochten direct maar zes dozen met zes pakjes membrillo.

Dat we via een omweg San Lorenzo bereikten kwam doordat we eerst naar een andere leverancier reden, die we nog niet kenden. Ahmad wilde eens wat anders proberen. Dat bleek geen succes, want deze in een trieste achterbuurt gelegen leverancier leverde niet aan particulieren, maar alleen aan bedrijven. Gelukkig was San Lorenzo niet ver ervandaan, maar de weg erheen bleek geen zegen te hebben voor ons en een in het bijzonder voor een hond.

Op een tweebaans weggetje met tweerichtingsverkeer zag ik ineens vanaf mijn plek naast de bestuurder een bruine hond tevoorschijn komen uit de bosjes. De hond leek mijn richting op te kijken, maar liep alsnog zomaar de weg op. Ik slaakte een gil, maar Ahmad kon niet meer remmen. Het gebeurde te plotseling. We hoorden een doffe klap. Ahmad zag vervolgens in zijn achteruitkijkspiegel de hond de weg over rennen naar de overkant en verder het veld in. Het dier had dus een flinke klap gehad, maar was niet onder de wielen gekomen. Hij kon nog lopen.

We waren er allebei stil van en ik kon het lieve koppie van de slanke bruine hond een tijdlang niet vergeten. Ik hoop dat het dier snel is thuisgekomen en dat zijn eigenaar heeft gezien dat hij gewond was en hem heeft laten nakijken door een dierenarts. Toen we bij aankomst de auto nakeken, zagen we wat haartjes van de hond op onze bumper en de (plastic) bumper was een beetje ontzet, maar ik kon hem zo weer terugduwen. Ik hoop dat de bumper enigszins heeft meegeveerd en de klap meeviel voor de hond.

Dit ongeval legde een domper op het begin van onze vakantie. Ik vroeg me nog een tijd af waar de hond is heengerend en of hij wel een baasje of vrouwtje heeft die hem verzorgt. De ervaring leert dat hier dit type honden gebruikt worden voor de jacht en vervolgens worden afgedankt en aan hun lot overgelaten. ?

2 gedachten over “De heenreis naar Zuheros

  1. Die hond was er al vandoor. Dus we konden niets doen. Als hij aan de kant van de weg was blijven liggen, dan waren we zeker gestopt.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *