Waarschijnlijk ben ik niet de enige die dit zo ervaart, nu het winter is. Mijn dag bestaat uit ontbijten, fietsen met Netflix, boodschappen doen voor mijzelf en soms ook voor de buurvrouw. In de rest van die tijd die ik heb, ga ik door met het vertalen van het boek Andalucía como Matria. Na 19 uur mag ik ‘wat voor mezelf doen’.

De man met wie ik het leven deel zit achter zijn pc, maakt mooie dingen van glas in lood en kijkt me vaak verliefd aan. We genieten van onze momentjes samen, bij de koffie en aan tafel.

Na het avondeten om 21 uur liggen we snel in ons brede bed. Daar kan je lezen en andere leuke dingen doen. We slapen ruim 8 uur, ver weg in dromenland als beren in hun winterslaap.

Wat wil ik nog meer….Kinderen zien. Dat kan vanaf morgen. En ook naar de kapper.

Verder heb ik weinig te melden. Zoveel meningen. Ik zie ze allemaal voorbij komen. De mijne doet er niet toe. Dus cheerio. Ik heb verder geen nieuws.

Mijn boodschap: bid voor de weerlozen.