Hier kan je wat lezen over de aardamandel. Het is een klein nootachtig vruchtje dat een beetje de smaak van een amandel heeft. In Nederland groeit het gewas ook, want het kan groeien in veel weersomstandigheden en het kan een kou verdragen van wel -15 graden. Maar in Nederland wordt deze zeer geneeskrachtige plant helaas gezien als onkruid en meestal verdelgd.

Zo niet in Spanje. Hier wordt de aardamandel geteeld en geoogst en gebruikt voor een heerlijke drank, die smaakt als een soort amandelmelk en die je ijskoud moet drinken. De drank heet horchata.

Als je leest wat deze kleine gerimpelde aardamandeltjes allemaal voor je kunnen doen, dan snel je direct naar de winkel om deze drank te kopen. Althans dat deden wij. Ik heb al een paar dagen last van buikpijn en eerlijk gezegd schrok ik daar nogal van. Ik mag er niet aan denken dat de story van vorig jaar, toen mijn darmen in een knoop bleken te zitten zich zal herhalen. Het was een hel, voor en na de operatie. Ik begin al een echte hypochonder te worden. Vroeger had ik een groot vertrouwen dat elk pijntje vanzelf wel zou overgaan. Maar nu is dat echt anders. Ik ben een mens die lijdt om het lijden wat ik vrees, alvorens dat lijden komt opdagen geworden. Ik begin te beven als een riet bij elke uitglijder en bij elk pijntje denk ik al gauw aan het ergste.

Maar goed. Voorzichtig eten, geen sambal meer en geen grote porties (ik eet het beste kleine hoeveelheden tegelijk als een muis). Even geen olijven en porties kaas, maar wel veel kopjes polei en in de middag een glas horchata. En nu maar hopen dat het over gaat. Ouder worden is als lopen op glad ijs….