Dag 23

Hoe zwak is de mens. Ik zou geen foto’s meer maken van onze heerlijke eend, maar ik kon het niet laten. Ik geef haar geen eten meer, maar ik kan het niet laten om af en toe te kijken hoe zij erbij zit. Evenals Ahmad, die net zo nieuwsgierig is als ik.
Dus hier toch weer wat foto’s. Het is bijna zover en ze verlaat haar nest niet of nauwelijks.
Ze omringt zich met een dikke laag dons en takjes. Op welk moment ik ook kijk, ik zie haar zitten, diep weggezonken tussen de extra bedekking. Zij heeft niet één ei afgestoten, dus wellicht zit in alle eieren nog leven. Zij zit zo lang op haar nest dat ik me weer zorgen begin te maken dat zij verhongert. Maar ik bedwing me en geeft haar geen eten meer.
En alsof de duvel er mee speelt. Ik kan ineens geen foto’s meer uploaden in mijn weblog. Dus toch een berichtje zonder foto’s! Nee. met veel pijn en moeite één foto. Er is iets aan de hand met mijn fotouploader. Misschien overbelast!

2 gedachten over “Dag 23

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *