Alhaurin de la Torre is een goed onderhouden, rustig dorp. Vroeger was het kleiner dan Alhaurin Grande, maar tegenwoordig is Alhaurin de la Torre behoorlijk groot gegroeid door de talrijke nieuw gebouwde urbinazaciones rondom het oudere centrum. Wij wonen in het de oude dorpskern, waar de huizen een stuk betaalbaarder zijn dan die in de urbanizaciones. Daar wonen de wat rijkere Spanjaarden, die in Malaga werken en bemiddelde pensionados uit Spanje en andere landen.
Het centrum waar wij wonen oogt traditioneel. Overdag wordt het dorpsplein overwegend bevolkt door het mannelijk deel van de ouderen uit het dorp. Op bankjes zittend en in groepjes met elkaar pratend houden zij bij wie er langs komt. Intussen zie je hun vrouwen thuis de buitenboel poetsen. De spijlen voor de ramen worden afgelapt en de stoep gedweild. Tegen de schemering zie je de dorpsjeugd toestromen. Zoals overal ter wereld hangen pubers hier in groepjes bij elkaar op straat.
De evenementen die in Alhaurin de la Torre worden gehouden vormen een jaarlijks terugkerend patroon. Elke maand wordt er wel iets georganiseerd. Was het de vorige maand nog de Semana Santa die de gemoederen beheerste, deze maand zijn er andere activiteiten aan de orde. Zoals de dansjes waarvan wij een glimp opvingen in El Porton en nog meer dansjes op een dorpsplein, waarvan ik gisteren stukjes liet zien in een filmpje.
Jaarlijks keert ook op de zelfde dag als de dansjes een modeshow terug. We hoorden daar het vorige jaar al van, maar gingen er toen niet heen. Ik stelde me voor dat er allemaal keurige mevrouwtjes (mujeres aplastados) over de catwalk zouden lopen met een pantalon of rok of jakje in telkens een andere kleur. Wat voor een mode kan zo een dorp nu te bieden hebben? Ik zie hier weinig mensen modebewust over straat gaan. De oudjes in hun jakjes en broeken en de jeugd in een trainingspakkie of spijkerbroek. Veel meisjes en zelfs oudere vrouwen dragen hier ook leggings bij wijze van lange broek. Dat verbaasde me in het begin, maar nu al niet meer.
Gisteren gingen we toch maar even kijken wat de modeshow hier inhoudt. We kwamen precies aan op het moment dat het spektakel begon. We zagen geen mujeres aplastados op de catwalk, maar jonge slanke meisjes, die als reeën heen en weer wandelden, soms wat wiebelend op hun enorme ’tacones’. Piepjonge meiden beleefden hier hun momentje van faam. Er was veel volk op af gekomen. Nog meer dan op het dansen van de kleinere meisjes. Het was leuk om deze mooie meiden te zien paraderen. Een beetje beschamend vond ik het dat daarna ook badmode getoond moest worden door deze prachtige meiden. Ik ben best wat gewend en als ik meisjes in bikini op het strand zie, kan ik dat wel waarderen. Iets anders is het om een meisje van 16 jaar met een string over een catwalk te zien lopen, te midden van een menigte van keurig aangeklede mannen en vrouwen. Ik meende aan het gezicht van een meisje ook te kunnen aflezen dat zij het niet gemakkelijk vond om zich zo te tonen. Ik heb ze gefilmd. Maar de weerloze billetjes van deze in mijn ogen nog onschuldige meiden heb ik in de hier gepubliceerde video weggelaten. Uit respect voor deze jonge meiden, die (Joost mag weten hoe) zijn overgehaald om hun prachtige lichaam te tonen aan de dorpsgemeente.
Daarna kwam de burgemeester op het podium, de man aan het hoofd van het uiterst rechtse bestuur hier. Gedaan werd of deze meiden/modeshow een soort officieel en eervol iets was en daar kreeg ik een wat wrange smaak bij. Vorige maand Jezus op een ezel en nu dit. Ik moet het even verwerken.