Vandaag maakten we ons laatste wandelingetje hier. Nadat Ahmad zijn zoon met koffer naar diens huurauto had gebracht. Hij gaat vandaag naar Turkije en sliep een nachtje bij ons, omdat hij vanaf vliegveld Malaga wilde vertrekken. Hij reist met alle formule 1-wedstrijden mee, omdat hij daar werkt als ingenieur, werk waar hij op dit moment veel plezier aan beleeft. Nadeel is alleen dat hij nog geen meisje heeft gevonden dat het vol kan houden om een relatie te hebben met iemand die meer van huis is dan thuis. Overigens heeft hij op de dit moment niet eens een thuis. Hij heeft een camperbusje gekocht, dat hij kan plaatsen waar hij maar wil als hij ´thuis´ is. En dat is nu vooral op het land van zijn zus Zoraida.

Het was leuk om ´el niño´ te verwennen met lekker eten. Hij heeft van jongs af aan de bijnaam ´el niño´, omdat hij de jongste was thuis en hij met twee grote zussen en een moeder tijdens zijn jeugd bemoederd werd door drie moeders tegelijk.

Hij mocht kiezen wat hij wilde eten, nasi of couscous. Hij koos voor nasi met kip en dus was ik de sigaar om in de middag te koken. Ahmad is de couscous-specialist. Maar als avondeten had hij wel een heerlijke harira gemaakt. Dus el niño kwam niets te kort en bedankte ons een paar keer voor het lekkere eten en de gezelligheid.

Daarna dus het laatste wandelingetje. En ja hoor, we zagen het kleine keffertje op de het terrein van de abuelos. Maar hij had nog steeds wat minder praatjes en bleef achter bij het blaffende andere waakhondje.

Mijn lieve jongste zoon zal ons morgen helemaal komen ophalen vanaf Schiphol, terwijl onze aankomsttijd voor hem ongunstig valt. Middenin het spitsuur van zijn gezin.