Home alone

Dat ben ik sinds gisteren. Mijn grootste zorg was of ik wel op tijd zou blijven eten, nu Ahmad er even niet is om mij aan de tijden van de maaltijden te herinneren. Maar tot nu toe lukt het me aardig om het ritme van eten en drinken aan te houden. Mijn maag begint ook braaf te knorren op de Spaanse etenstijden. Ik heb nu nog een kwartiertje, dan is het weer tijd voor de thee, het 18 uurtje.
Het is stil in huis en gek genoeg heb ik de afgelopen dagen nog niet tegen mezelf gesproken, wat ik normaal gauw geneigd ben te doen.
Ik vermaak me wel in mijn eentje. Mis natuurlijk wel het gezelschap van de man die ik normaal gesproken 24/7 naast me heb. Maar het is slechts voor drie weken. Ik leef in gedachten mee met de mensen die hun partner echt verliezen en weten dat dit voor de rest van hun leven zo zal zijn. Dat is natuurlijk hele andere koek.
Mijn zoon bood me aan bij hem en zijn lieve vriendin te komen logeren. Ik ben gek op ze. Zij woonden een tijd in mijn huis en dat was een heerlijke tijd, die onze band alleen maar heeft versterkt. Maar het gaat me te ver daar nu te gaan logeren. Ik wil ze dat niet aandoen, een oma op zolder. Nee, laat mij maar in mijn eigen kingsize bedje slapen en mijn dingetje hier doen. Ik wil ze wel vaak gaan opzoeken, de lieverds.
Dus deze lonesome hobo gaat er in haar eentje wat van maken in het Haagse. Twee van mijn kinderen vergeet ik daarbij even. Kennen jullie dat programma van ‘het diner’ van de EO? Die man zou bij mij langs kunnen komen voor een verzoening met twee van mijn koters die ik niet meer zie of spreek. Zou ik plaats nemen in die limousine? Nee. Ik ben niet koppig en ik ben mijn hele leven erg vergevingsgezind geweest. Maar er zijn bepaalde grenzen die niet overtreden mogen worden. Mijn werk als opvoeder is al lang afgelopen. Sommige dingen die ik mijn kinderen heb willen bijbrengen beklijven. Maar helaas heb ik niet kunnen voorkomen dat ook in mijn gezin enkele van mijn kinderen bepaalde dingen uit het oog verloren hebben. Ik hoop voor de personen die het betreft dat dit tijdelijk is en dat zij hun vergissing gaan inzien. Anders zien ze mij niet terug. Dat is heftig om te zeggen voor een persoon als ik. Moge Allah hen genadig zijn.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *