De laatste tijd ben ik niet meer aan het schrijven in dit weblog. Ik uit me tegenwoordig liever in beeld. De foto’s en de filmpjes zijn alweer een beetje passé en ook het tekenen in zwart wit bevindt zich in een stoffige hoek. Ik werk nu in kleuren.
Het bezig zijn met een schilderij is voor mij zo fascinerend. Ik houd ervan portretten te maken. Laat dit nu net iets zijn dat door sommige moslims ten strengste wordt afgekeurd. Evenals het beluisteren van muziek. In de moslimwereld zul je zelden portretten van mensen aantreffen. De meeste kunst is daar abstract en vrij geometrisch van vorm. Een bloemachtige versiering zie je nog wel, maar het letterlijk weergeven van de werkelijkheid op een doek of ander medium zie je niet veel. De gedachte hierachter is dat alleen Allah de Schepper is van alles wat wij zien. Wij mogen niet op Zijn Heilige Stoel gaan zitten en zomaar proberen Zijn Schepping weer te geven in beelden of tekeningen.
Gek is het dan, dat ik me als moslim helemaal niet schuldig voel als ik onder begeleiding van door mezelf geselecteerde muziek sta te schilderen. Integendeel. Ik voel me even helemaal één met mijn bezigheid op dat moment. De wereld om me heen bestaat alleen uit mij, mijn verfkwast, de voorbeeldfoto en het canvas. Terwijl ik probeer de gelaatstrekken en de uitdrukking van de persoon op het doek te schilderen, is het alsof ik nieuwe dingen ontdek van die persoon. Alsof ik een glimpje opvang van de ziel van die persoon. Dat voelt voor mij helemaal niet aan als heiligschennis. Integendeel. het doet mij nog meer versteld staan van de fijne nuances die onze Schepper ons laat zien in de wereld om ons heen. Het spel van licht en schaduw en kleur dat ons een verhaal vertelt en ons een gevoel geeft. Dat te mogen zien en ervaren is een groot cadeau. En ik, als beginnend schildertje, weet heel goed dat wat ik op het canvas laat leven niet de werkelijkheid is, maar mijn versie van deze werkelijkheid. Het is voor mij meer een eerbetoon aan onze Schepper dan dat ik het lef zou hebben om in Zijn Heilige Schoenen te willen staan. Met mijn schilderij wil ik juist het wonder eren dat Allah alle schepselen en verschijningsvormen uniek heeft gemaakt. En dat zelfs één persoon, dier, landschap of ander tafereel per invalshoek en lichtval een totaal nieuw gezicht kan krijgen. Daarom werk ik liever van een foto, omdat een foto de tijd even stil zet. Hoe kan je de werkelijkheid schilderen, als die steeds verandert met de stand van de zon en elke beweging.
Ik heb mijn laatste schilderij in opdracht bijna af. Het is voor mijn oudste kleinkind en zijn vriendin. Ik ga nu alvast kijken naar andere onderwerpen die me aanspreken op het internet. Misschien kom ik daar mooie foto’s tegen die me raken en die ik wil naschilderen.
Maar als er één van mijn lezers of lezeressen is, die graag een schilderij of tekening wil van een persoon of dier, laat het me dan gerust weten via mijn mail
Ik ben niet duur. Het gaat mij niet om geld. Ik schilder en teken voor mijn plezier. Ik bied mijn diensten aan tegen materiaal- en verzendkosten. Zolang ik geen verdere opdrachten krijg, schilder ik vrolijk voor mezelf verder.
Zijn Heilige Stoel
Zijn Heilige Schoenen
Tjeses mens, pak die kwast en die verf en maak lekker wat je wilt. Laat dat zooitje achterlijke kleingeestigen toch lekker stikken.
pfff… ☹
Haha, Theo. Je gelooft of je gelooft niet. Natuurlijk zie ik Allah niet letterlijk met Schoenen. 🙂 Het is maar bij wijze van spreken. Beeldspraak, om in de flow van beelden te blijven.