De meeste mensen zijn het grootste deel van de dag bezig met iets. En als men niet bezig is, dan zoekt men meestal afleiding in de vorm van het lezen van een boek, het doen van een kruiswoordpuzzel, kijken naar de tv, surfen op internet of, héél populair, het bezig zijn met zijn telefoon, die tegenwoordig ook meestal internet bevat en leuke babbelmogelijkheden zoals “whatsup”.
Gisteren moest ik lange tijd wachten op vliegvelden en zitten in vliegtuigen zonder enige afleiding, want ik had geen zin in een boek, noch in mp3 noch in de telefoon als speeltje. Als ik mijn gedachten zomaar laat kabbelen zonder enige censuur, dan kan wat mij betreft meer dan de helft daarvan zo in de prullenbak. Maar wat ik me tijdens mijn laatste reis weer herinnerde is iets dat bij mij de afgelopen tijd een beetje in het slob was geraakt door de dagelijkse perikelen thuis.
Ik herinnerde me weer de heilzame werking op gedachten en gevoel van de zogenaamde Dhikr, hetgeen betekent “het zich herinneren” en wel het zich herinneren van Allah, de Almachtige, de Schepper. En hoe doe je dat? Heel simpel door het herhaaldelijk uitspreken van de naam van Allah (er zijn er 99 bij ons bekend) of andere uitspraken als Alhamd-ul-Illah (alle lof behoort toe aan Allah), Soebhan Allah (heilig is Allah), la illaha illAllah (er is maar één God en dat is Allah), astaghfirullah (sorry Allah), of het in gedachten bezingen van lof aangaande de profeet. Dit alles kan je stilletjes doen en het geeft een enorme gemoedsrust.
Vergelijkbare meditatietechnieken zijn ook voor handen in andere geloven in de vorm van mantras, de rozenkrans, etc. Het helpt ons om niet weg te glijden in de verraderlijke valkuilen van ons ego en de shaitan (satan). Een hulpmiddel om het hart zuiver te houden dus en de ziel rust te geven. Het is ook een uitstekend middel om in slaap te vallen, wanneer de slaap maar niet wil komen als allerei zorgelijke gedachten ons al te wakker en overalert houden, te vergelijken met het tellen van de beroemde schapen.
In de sufitraditie is de dhikr een belangrijk element om dichter bij Allah te komen en veel sufiheiligen zijn ons daarin tot voorbeeld. Zo ook de sufimystica Rabiʿa al-Basri (717–801), de eerste vrouwelijk sufiheilige.  Zij deed dermate veel dhikr dat haar huisje ’s nachts verlicht was. Alle dieren van het bos plachten om haar heen te zitten, wanneer zij haar gebeden zei en haar dhikr deed. http://sufipoetry.wordpress.com/poets/rabia-al-basri/