Het wordt door veel moslims opgemerkt. In de ramadan wordt het hart van velen verzacht en dat geeft de ramadan dan ook dat zoete gevoel. Een zacht hart ontspant en maakt gelukkig en geeft vrede.
‘En die bomaanslag in Afghanistan dan op de eerste dag van de ramadan?’ zou je kunnen vragen. Mensen met een hart dat afgesloten is voor elk gevoel van liefde zijn er altijd geweest en zullen er altijd zijn en deze mensen verpesten het voor de anderen. De klappen van het leven in combinatie met een aangeboren manier van reageren op de wereld kunnen mensen zo maken.
Ik wil het hebben over wat het vasten in het algemeen met ons doet en dat is positief. Het maakt het hart zachter en vergroot de compassie.
Ik bedacht me dat gisteren tijdens het bidden. En direct kwam er een soefi-verhaal in mijn gedachten. Een soefi-verhaal moet je vaak overdrachtelijk zien en niet letterlijk nemen. Het verstand bevat een kopje aan kennis en het hart kan een oceaan bevatten, maar dan moet je dat verstand, dat grotendeels op conditionering berust, wel loslaten.
Hier komt het verhaal, verteld in mijn eigen woorden:
Voordat wij geboren waren bevonden onze zielen zich in het zielenrijk, een plaats waarheen onze zielen ook zullen terugkeren na onze dood. Toen wij nog in het zielenrijk waren en nog niet geboren op deze wereld, stelde de Heer der Werelden de vraag aan elke ziel: ‘Wie ben ik en wie ben jij?’ De ziel antwoordde: ‘Ik ben ik en jij bent jij.’ Hierop liet de Almachtige die ziel verblijven in de ‘vallei van ondraaglijke hitte’ voor duizenden jaren. Vervolgens vroeg Hij opnieuw: ‘Wie ben ik en wie ben jij?’ het antwoord was nog steeds: ‘Ik ben ik en jij bent jij’. Hierop liet de Schepper de ziel verblijven in de ‘vallei van ondraaglijke koude’ voor opnieuw duizenden jaren. Weer stelde Hij de vraag: ‘Wie ben ik en wie ben jij?’ en opnieuw kreeg Hij het antwoord: ‘Ik ben ik en jij bent jij’. Tenslotte liet De Genadevolle de ziel verblijven in de ‘vallei van honger’. Na vele jaren daar verbleven te hebben kreeg de ziel opnieuw de vraag: ‘Wie ben ik en wie ben jij?’ En nu antwoordde de ziel: ‘U bent mijn Heer en ik ben uw nederige dienaar.’
Op de dag der beloften hebben alle zielen in het zielenrijk beloofd Allah (of God of hoe je de Almachtige maar noemen wilt) te dienen. Tijdens het leven op aarde zijn sommigen dat vergeten. Door ervaringen kunnen wij herinnerd worden aan het bestaan van onze Schepper, die niet geboren is en nooit sterft, maar er altijd geweest is en altijd zal zijn. Honger is een sterke prikkel om je het bestaan van de Almachtige te herinneren.
Shabnamblog
Het valt even buiten de context van jouw beschouwing van Ramadan, maar wat vind jij, als doorkneede moslima, nu van de volgende mededeling, welke ik op internet tegenkwam:
“Vele mensen, in het bijzonder hindoestaanse moeslims, in Suriname groeten nog steeds met het woord “Slalekoem”. Dit doen zij met volle overtuiging dat het de “nette” manier van groeten is, omdat het volgens hun de islamitische groet is.
Wat ik raar vind, is dat ondanks ze de juiste groet “Assalaamoe ‘alaikoem” zo vaak horen en lezen, toch niet doorhebben dat dat woordje die zij gebruiken gewoon fout is.
Beste moeslims,
Het is van groot belang onze mooie vredesgroet uit te spreken tegen elkaar en dat wel op de juiste manier. Als het verdraaid wordt tot een ander uitspraak, kan de betekenis totaal veranderen. Zo zijn er varianten die iemand de dood toewensen ipv vrede toewensen.
“Slalekoem” is GEEN islamitische groet en het heeft niet dezelfde betekenis als iemand vrede toewensen.
U krijgt pas de zegeningen voor het uitspreken van de vredesgroet, als deze op de juiste manier wordt uitgesproken. Alles dat afwijkt is fout.
Hieronder ziet u enkele varianten met hun betekenis:
Assalaamu alaikum – Peace be with you
Asa alaikum – May you long for happiness
Asaamu alaikum – Death be with you
Saamu alaikum – Destruction be with you
Sala le kum – May you be cursed
U ziet het, door het zeggen van “Sala le kum” oftewel “Slalekoem” wenst u een vloek over de andere persoon.
Moge Allah Azzawajal ons behoeden hiertegen,
Moge Hij ons de kans geven om onszelf steeds te verbeteren,
En Moge Allah Azzawajal ons de kracht geven om onze ego (tweede grote vijand van de mens) aan een kant te schuiven tijdens het krijgen van correcties en deze met de juiste intentie te accepteren en toe te passen.
Aamien ❤️
Assalaamoe alaikoem”
Is dit nu de moslimvariant van een Jehova’s getuige? Is het muggenzifterij, dan wel mieren… op laag water zoeken? Of is dit de gedachtengang van de gemiddelde volgeling van de Islam?
In ieder geval heb ik de indruk dat dit geschreven is door een persoon die niet bij machte is om de complexiteit van zijn godsdienst te relativeren, die niet de essentie maar de bijzaken verheerlijkt.
Vooral de laatste alinea -omtrent het ego- vind ik intrigerend. Is dit de psycheduiding van de Islam of wat dan wel?
Ben benieuwd wat jij er van vindt! ????