Gisteren had ik ze ineens weer, muggenbulten. Of liever gezegd geen bulten maar rode, best grote plakken op mijn benen, die jeukten als een gek, in totaal vijf stuks.
Wanneer had de mug dan toegeslagen? Ik kon me dat niet herinneren. In ons huis is geen mug te bekennen, omdat wij horren voor alle ramen en deuren hebben, die wij dichtschuiven zodra er een raam of deur open gaat. Het moet gisteren gebeurd zijn, doen ik even op het balkon heb gezeten om schelpjes op een plankje hardboard te plakken. Maar waarom mijn benen? Ik had een trainingsbroek aan.
Ahmad leest het na en ziet dat het de steken van een tijgermug moeten zijn. Deze oorspronkelijk uit Azië afkomstige mug komt hier namelijk veel voor en heeft de oorspronkelijke muggenpopulatie verdrongen.
Het zijn echte gluiperds. Op het moment dat ze je steken merk je namelijk niets. Ze steken niet alleen op de blote huid, maar kunnen ook met hun zuigmondje door je kleding heen (brr, wat creepy). Ze weten precies welk bloed ze nodig hebben qua temperatuur en samenstelling en weten daar feilloos op af te gaan via hun geursensoren en op het gehoor. De irritante jeuk en de zwelling bij het gestoken slachtoffer volgen pas uren later, als het lichaam antistoffen gaat kweken. Dat was bij mij dus net voor het slapen gaan.
Ik had dergelijke bulten al eerder. Een maand geleden, toen we op bezoek gingen bij een Marokkaans echtpaar. Zij hebben een huis met een zwembad in een buitenwijk. Het was die avond bloedheet. We zaten binnen, terwijl ze een prachtig terras hadden. ‘Buiten zijn te veel muggen,’ legden zij ons uit. Maar omdat het zo ontzettend warm was weken we toch uit naar het terras, met alle risico van dien. ‘Ze moeten altijd mij hebben,’ klaagde de man. Nou, die dag had hij waarschijnlijk vrijaf van zijn leed, want die avond pakten ze mij, ook weer in de benen, wat een favoriete plek schijnt te zijn. Ik merkte er niets van, tot ik de volgende dag vreselijke jeuk kreeg en een stuk of zeven rode plakken op mijn onderbenen ontwaarde.
En  nu dus weer……
De tijgermug is niet ongevaarlijk. Het nijvere wijfje gedraagt zich als een agressieve vampier om haar kroost te voeden. Ja, het zijn alleen de vrouwtjes die zich te goed doen aan bloed van mensen en zoogdieren! Normaal leven zowel mannetjes en vrouwtjes van de nectar van bloemen. Met een muggenbeet van de tijgermug kunnen ziekten overgebracht worden, die ook nog eens heel vervelend kunnen zijn. Laten we maar hopen dat dit bij mij niet het geval is.