Vandaag is het mooi strandweer, maar we blijven thuis. Ahmad heeft een verrekijker besteld via internet en die zal vandaag bezorgd worden. Hier kan je in de regel een pakket wel traceren, maar verdere info dan de dag van bezorging is niet te krijgen. Het pakket komt vandaag, maar hoe laat blijft de vraag.
Dus Ahmad is maar weer een deur gaan schilderen. De voordeur van het piso naast ons, dat ook tot onze comunidad behoort. Als ik naar beneden kijk om hem van bovenaf te zien schilderen, zie ik  een aftandse grote bestelbus aan komen rijden. Nieuwe buren! De benedenburen van de begane grond zijn verhuisd en het benedenhuis stond enige tijd leeg, zoals ik al eerder vertelde. De huurders konden niet leven met het lawaai dat onze benedenbuurman van één hoog regelmatig laat horen, als hij tegen zijn demente moeder te keer gaat.
In de grote bus zitten een aantal flinke kerels, die kennelijk de verhuizing verzorgen. Zij willen de enorme bus de garage inrijden, maar krijgen de deur niet open met de afstandsbediening. Haastig komt onze buurman (de vroegere gardia civil) aansnellen. Wat zijn de heren van plan? Zomaar de garage binnen rijden? Dat hadden ze van tevoren even aan hem moeten melden, want hij is ‘el presidente’ (van de comunidad). De bus zal trouwens met geen mogelijkheid in de garage passen, zie ik van boven af. Het enorme joekel zal nooit de bocht kunnen maken, direct na het inrijden van de ingang. Ik krijg al de creeps als ik eraan denk.
‘O.k.,’ zeggen de jongens en ze laten de bus aan de weg staan en beginnen uit te laden. Direct bij het openen van de schuifdeur vallen er een aantal tassen uit de bus met losse spullen die op straat rollen. Het wekt mijn vertedering op. Ik zie dat de spullen uiterst eenvoudig zijn. Wat stoelen met stalen poten. Een ouderwetse butagaskachel, die de man ook nog laat vallen met tank en al. Een lekkere rommelfamilie komt hier wonen, stel ik me zo voor. Ze hebben ook een parasol.
Die zullen ze niet nodig hebben, want op hun patio komt vrijwel geen zon. Dat is de ellende met die ‘ojos de patio’ hier. Het zijn stukjes open lucht die rondom ommuurd zijn van twee hoog naar beneden. De muren rondom verhinderen dat veel zonlicht een kans krijgt