De profeet vzmh heeft ooit zoiets gezegd als dat de tong het meest verraderlijke is dat je hebt. Deze kan je grootste vijand zijn als je de verkeerde dingen zegt. Een goede moslim is die persoon die niemand schaadt met zijn hand noch met zijn tong.
De Profeet -Salallahoe alayhie wasalam- zei :
“Elke keer dat de zoon van Adam ‘s morgens opstaat, waarschuwen al zijn organen zijn tong op een strenge wijze en zeggen tegen hem: “Vrees Allah voor ons, want wij zijn afhankelijk van jou: als jij op de weg van rechtschapenheid blijft, zullen wij hetzelfde doen en als jij afwijkt, zullen wij samen met jou afwijken.”
[ Tirmidhie. Hasan verklaard door Shaykh Al Albanee ]
Hoe waar is dit. Als ik iets verkeerds zeg en merk dat ik iemand heb pijn gedaan heb ik ook pijn. Je kan de woorden niet meer terugnemen. Ze blijven bijten in de ziel van de ander en daarmee ook in mijn ziel.
En wat is verkeerd? Datgene dat wordt gezegd in arrogantie bijvoorbeeld. Dit gebeurde vandaag in mijn geval. Als ik zeg dat ik iets goed gedaan heb en dat een ander dat mij niet nadoet, wat betekent dit dan? Dubbele schade. 1. Ik geef mezelf een compliment, dat mij helemaal niet toe komt maar Allah, die alle lof verdient. Immers alles wat ik aan goeds doe, dat doe ik dankzij Allah. In Nederland zeggen ze heel plat en toepasselijk “het stinkt hier”, als iemand zichzelf prijst. In Spanje zegt men “jij hebt geen oma nodig”. Dus dat is al ‘bah’. En dan zeg ik ook nog eens: “Denk jij dat jij dat ook zou kunnen? Ik denk van niet”. Dat is dubbel ‘bah’, want dan deel ik ook nog een klap uit naar de ander: “jij kan dat niet”. Wat vies, zeg.
Als die ander dan ook nog eens heel gevoelig is, dan rolt die zich op als een egel. En probeer dan maar weer de verstandhouding goed te krijgen! Dat is de schade die een tong kan toebrengen.