http://youtu.be/k9dflvkMTOA
Ik hoorde gisteren dit mooie Tsjetsjeense lied en werd geraakt door de emotie van de kinderstem. Ik moest aan mijn broer denken die in 1996 bezig was als voorman met de bouw van een ziekenhuis  in Grozny.  Hij werkte daar in opdracht van het Rode Kruis onafgebroken om het ziekenhuis (een omgebouwd weeshuis) op tijd af te krijgen, nog vóór de winter het werk zou bemoeilijken. Terwijl hij werkte aan dat ziekenhuis, sliep en at hij met zijn mannen samen met het verpleegkundig personeel aldaar. Mensen van het Rode Kruis en Tsjetsjenen leefden broederlijk onder één dak. Het laatste dat ik na zijn dood gekregen heb zijn enkele mappen met foto’s waarin je hem ziet stralen, samen met deze fantastische mensen. Het was zijn laatste grote werk. Op 17 december werd hij neergeschoten in zijn slaap. In dezelfde nacht werden nog vijf anderen neergeschoten in hun slaap, vijf verpleegkundigen die ook allen werkten voor het Rode Kruis.
Nooit heeft men met zekerheid kunnen achterhalen wie verantwoordelijk was/waren voor deze laffe aanslag. Vele jaren later las ik een kort berichtje in de krant dat een Russisch geheim agent verantwoordelijk zou zijn geweest.
Het doet er niet toe wie het gedaan heeft. Zeker is dat mijn lieve broer op het moment van zijn dood heel gelukkig was. Dat heb ik kunnen zien op de foto’s. Verder dat hij ook ‘op handen werd gedragen’ door de mannen met wie hij samenwerkte. Het ziekenhuis dat hij bouwde is niet veel later volledig vernield door het zinloze oorlogsgeweld. Maar ik geloof niet dat de dood van mijn broer zinloos is geweest. Hij was bezig met een mooi project, waarin hij zijn hart kon leggen.
Mijn allerliefste broer, die aldaar de ‘kattenman’ werd genoemd. Een vreedzamer persoon dan hij heb ik nooit meer ontmoet. Hij werd slechts 47 jaar. Hans, ik mis je en ik houd nog steeds zielsveel van je. Moge Allah je graf verfrissen  met rozengeur……..