Het gaat niet meer door, het koningslied waarop veel mensen hun best hebben gedaan en waarin de dromen van een flink aantal Nederlanders zouden zijn verwerkt. De componist heeft het lied teruggetrokken, omdat hij de vernietigende kritiek op het lied, met name op twitter meer dan zat was. In DWDD zei hij nog dat het zijn bedoeling was geweest om met name de eenheid en onderlinge warmte tussen mensen te benadrukken met zijn lied en melodie. Maar kennelijk werd de storm van kritiek hem toch te machtig. Wat ik interessant vind is waar die heftige haat tegen een liedje vandaan komt. Ik citeer hier het refrein:
“Door de regen en de wind
Zal ik naast je blijven staan
Ik bescherm je tegen alles wat komt
Ik zal waken als jij slaapt
Ik behoed je voor de storm
Hou je veilig zo lang als ik leef
Laat me weten wat je droomt
Waar je hart zo naar verlangt
Ik zal niet rusten tot het waar geworden is
En als je ooit je weg verliest
Ben ik je baken in de nacht
Wijs je de haven in de duisternis
Ik zal strijden als een leeuw
Tot het jou aan niets ontbreekt
Hou je veilig zo lang als ik leef”
Toen ik het hoorde, dacht ik alleen maar: “Het is niet waar. Het kan niet. Dit kan een mens niet beloven aan een andere mens, want het is niet waar te maken. Niemand kan dit voor een ander doen. Dit zijn goddelijke beloftes, die niet menselijkerwijs mogelijk zijn. Zijn mensen dan toch op zoek naar deze veiligheid en een weg die gewezen wordt (baken in de nacht)? Wordt daar dan een ander deel van de bevolking weer pissig van, van deze zwakte en afhankelijkheid? Je maakt mij niet wijs dat het de stijl- en spelfouten zijn waarover men hier valt. Het is gewoon te zwak. We mogen geen zwakte tonen. En omdat  God in veler hoofden en harten niet bestaat wordt men terecht kwaad dat eigenschappen die bovenmenselijk zijn hier aan mensen worden toegedicht en worden bezongen in de vorm van een valse belofte.”
Ik ben benieuwd hoe ze de leegte gaan vullen.