Vroeger was het koken van rijst iets mysterieus voor mij. Mijn moeder woonde een groot deel van haar leven in Indonesië, het vroegere koloniale Indië, en zij was altijd trots op haar Indische kookkunst. Heel wat keren werden er vrienden uitgenodigd voor een rijsttafel en ook wij kinderen hebben aardig wat bordjes rijst gegeten. Het koken van de rijst was in mijn ouderlijk huis een ingewikkeld proces. Eerst werd de rijst gekookt in een pan en daarna werd de pan met het deksel erop in een slaapzak gezet. Dat was volgens mijn moeder onontbeerlijk om een goede rijst te verkrijgen. De rijst moest minstens een uur in die slaapzak blijven. Later kwam de tijd van de donzen dekbedden (lakens en dekens waren toen uit) en vanaf dat moment hoefde de slaapzak niet meer tevoorschijn gehaald te worden, maar kon de rijst een uurtje onder een dekbed verblijven. Menigmaal zag ik mijn stiefvader met de pan met rijst, waaromheen een doek gewikkeld was, van de keuken naar hun slaapkamer lopen, met daarbij een serieus gezicht. Het was zijn edele taak om de rijst in de stoppen tussen het dons van het echtelijke bed.
Eenmaal uit huis kookte ik zelden rijst, want zoiets ingewikkelds als ik thuis had gezien was niets voor mij. Tot ik merkte dat het inpakken van rijst in dons niet zo belangrijk was. Je kan gewoon rijst koken en dan op een zacht vuur even gaar laten worden. Daar hoeft echt geen slaapzak of dekbed aan te pas komen.
Nu is het nog gemakkelijker. Er zijn elektrische rijstkokers in allerlei maten te koop. Doe de rijst erin met zo een hoeveelheid water dat er net een vingerkootje boven de rijst uitsteekt en doe daarbij een scheutje olijfolie en wat zout en zet de pan op “cook”. Daarna kun je gerust weglopen, want de rijst kookt vanzelf gaar en gaat dan op de warmtestand over, waarbij de rijst alleen wordt warm gehouden. Bij twijfel aan de hoeveelheid water/ rijst is de regel: één kopje rijst is anderhalf kopje water. Dat is een stuk gemakkelijker en minder risicovol dan omgaan met de snelkookpan, zoals ik gisteren omschreef.
Morgen vier ik mijn verjaardag met mijn nageslacht. Ik ga bami, nasi, sla en kip maken. Tot zover heb ik alles onder controle. De kip zit in de marinade, het vlees voor de nasi/bami is gekookt en wacht erop om uitgeplozen te worden. Laat die 12 gasten maar komen.