Naar Leiden

Waarom moesten we nu ineens naar Leiden? Omdat daar het meest dichtbij zijnde SVB-kantoor gevestigd is waar Ahmad dit jaar zijn ‘bewijs van in leven zijn’ mocht afleveren. Toen hij in 2008 naar Nederland kwam heeft hij enkele jaren (voor zijn pensioengerechtigde leeftijd) op mijn adres in Nederland ingeschreven gestaan en voor de jaren dat hij hier zijn domicilie had ontvangt hij nu AOW. Het is geen groot bedrag, maar toch een welkom centje erbij waar hij kennelijk recht op heeft.

Sinds eind 2012 heeft Ahmad zijn domicilie in Spanje en elk jaar ontvangt hij in Spanje op zijn officiële adres nu een brief van het SVB met een verzoek om een ‘bewijs van in leven zijn’. Daarvoor moet hij een formulier invullen en laten afstempelen in het ‘Juzcado de paz’ en vervolgens aangetekend opsturen naar het SVB in Nederland.

Het probleem is dat dit bewijs van in leven zijn elk jaar in juli gevraagd wordt door het SVB en dat hij dan nooit in Spanje is. Dit jaar mocht hij het bij uitzondering inleveren op het kantoor van het SVB, maar dat kan volgens het meisje dat het formulier in ontvangst nam maar één keer. Dus hij zal elk jaar met het probleem zitten dat hij te laat het bewijs van in leven zal kunnen inleveren. Ze kan er geen notitie van maken dat Ahmad het formulier elk jaar drie maanden ná de gewenste datum kan inleveren. Hij kan wel uitstel vragen na ontvangst van een tweede aanmaningsbrief. Maar die brieven zullen altijd naar zijn adres in Spanje gaan. Dit jaar kreeg hij het bericht bij uitzondering op zijn verzoek per mail, maar ook dat mag volgende jaren niet meer. Cosas de burocratía! Je zou toch zeggen dat een verzoek per email goedkoper is, minder papier kost en minder omslachtig is.

We zoeken hiervoor wel een oplossing. Misschien kan Miguel de postbus voor hem legen en ons waarschuwen wanneer er in het verre Andalucía een tweede brief is bezorgd van het SVB. Dan kunnen we vanaf hier een verzoek om uitstel vragen. Wat een gedoe, hè.

Maar we maakten van het ritje naar Leiden een uitje, gingen per trein omdat het SVB-kantoor vlakbij het centraal station van Leiden is. Het was leuk een stukje van Leiden te zien en daar een kopje koffie te drinken.

We keken, wachtend op de trein, uit op de plek waar de carrière van mijn jongste zoon begonnen is.?
Kleine globetrotter ?
Nostalgie: het type toren waarlangs mijn vriendinnetjes en ik naar boven klommen (ik zou het nu niet meer durven)
Hij kwam zo vrolijk aanlopen. Ik mocht de foto maken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *