Honden, en vooral rashonden, zijn hier erg gewild. Een tijd terug schreef ik over een zwerfhond die wij zagen bij een afgekloven varkensbot, tijdens onze ochtendwandeling. We zagen het dier maar één keer en daarna niet meer. Een paar dagen later kwamen we wel een vrouw tegen die langs de kant van de weg stond te wachten met een ijzeren kooi met daarin vlees. Zij vroeg of wij een hazenwindhond hadden gezien. We waren nog zo behulpzaam om ´ja´ te zeggen. Zij wist te vertellen dat het een hond was die was afgedankt (gebeurt vaak bij honden die hier gebruikt worden voor de jacht) en dat hij nu vaak kwam scharrelen bij een bepaalde boerderij. Ze wilde hem vangen.

Ik dacht toen nog aan goede bedoelingen. Dat zij werkte voor een soort hondenopvang. Maar ik begin nu toch echt te denken dat het hier gaat om keiharde handel. Mensen verdienen flink aan de honden. Ik mag hopen dat ze de hond nooit te pakken heeft gekregen. Ik gun die hond eerder zijn vrijheid, dan dat mensen een slaatje uit hem proberen te slaan.

Wat dat betreft hebben katten hier minder last van. Ze leven hier vrij, hebben soms een baasje, maar vaak ook niet. Mensen zijn hier in het dorp bijna overal zo goed om water en voedsel voor hen neer te zetten. En zo niet, dan leven ze prima van de jacht. Zoals dit mooie exemplaar: