Gisteren was mijn jongste zoon jarig. Hij werd 26 jaar en dat moest gevierd worden. Omdat hij het al heel druk heeft met werk, sport en de zorg voor zijn baby, vond ik het leuk hem ouderwets te verwennen met een maaltijd. Van jongs af aan mochten mijn kinderen op hun verjaardag altijd kiezen wat zij wilden eten.
Het klaarmaken van het Pakistaanse eten was wel wat werk, want ook  zijn zus was uitgenodigd met haar gezin en de ouders en het broertje van zijn vriendin. Ik dacht dat ik alles alleen zou gaan doen en dat ik dat wel zou gaan redden. Maar ik werd bijgestaan door twee engelen. Mijn dochter en schoondochter. Met hen werd het in de keuken staan een feest en ook het samenzijn met de kleine familie die ik nu om me heen heb was gezellig en bijzonder. Een mooie dag om een blijvende herinnering te vormen voor ‘later’.
Ik heb geen beelden gemaakt van ons feestje. Daarvoor had ik geen tijd. Wel maakte ik voor Adil het eerste filmpje over het leven van elk van mijn kinderen, dat de toepasselijke titel ‘Adil’ kreeg.
https://youtu.be/lpqP4ljGQh0