Ze lijkt zich thuis te voelen op het gehele terrein van de vier dakhuisjes, inclusief het dak. Ik denk zelfs dat zij het gebied beschouwt als haar territorium. Gisteren kwam ze ook gedurende de dag even bij ons langs. Ze sprong lenig op de stoel van Ahmad en viel daarop onmiddellijk in een diepe slaap in het namiddagzonnetje. Hoe doet ze dat, zo direct in slaap vallen? Daarvoor moet ze zich toch wel heel veilig en op haar gemak voelen. Ze wist donders goed dat ik haar in de gaten had.

Het was maar een klein uiltje van ongeveer een half uurtje dat ze knapte. Toen ik even naar de wc ging en weer terug kwam, was zij verdwenen.

Al twee dagen merken we dat de tiewraps haar met succes verhinderen om de hordeur open te schuiven. Maar wat zagen we vanmorgen? Dat het haar kennelijk te veel was geworden om niet naar binnen te kunnen. Ze had met succes een gat gekrabbeld in de hor.

Ik vind het wel grappig maar ook behoorlijk destructief. Ahmad is er niet blij mee en heeft Miguel laten weten dat hij een gesprekje wil hebben met de bezitster van het katje. Dat zal gaan gebeuren als zij terugkomt van haar werk.

Wij denken eigenlijk dat zij niet in staat zal zijn om Houdini binnen te houden. Dus we gaan de hordeur vannacht tot op een hoogte van zo een 50 cm afschermen met een stevig karton. Kijken of ze daar ook doorheen kan breken ?.