We kennen eigenlijk alle hoeken en gaten hier al, maar we hebben nu eenmaal de afspraak dat we er elke dag even op uit zullen gaan. Al is het maar voor een boodschap. Oude mensen moeten elke dag luchten en niet achter de kunststof kozijnen blijven hangen, met hun neus in de pc, telefoon en e-readers.
Ook al zijn we wat futloos, tegen zessen gaan we de andere kant van het dorp maar weer eens bezichtigen. De prachtig onderhouden buurt van de mensen met wat meer slappe was. De schitterende avenue die het visitekaartje van Alhaurin de la Torre vormt. Met haar keurig onderhouden beplanting en mooie rotondes met telkens een ander thema.
Eerst komen we langs een parkje dat gisteren nog rustig was. Maar vandaag niet, want al uit de verte horen wij de klanken van reggaeton-muziek. Dorpsjeugd in korte broekjes zien wij naar het parkje trekken, waar het allemaal te doen is. Het ritme van de muziek is zo lekker dat ik zin krijg om te dansen, maar ik begrijp dat ik dat niet moet doen. Dit is een feestje voor de jeugd met een live band, georganiseerd door het dorpsbestuur. Mijn oude kop zou uit de toon vallen bij de suggestieve beweging van mijn nog lenige lichaam. Dus ik houd het bij filmen. Tot mijn spijt zie ik dat de jeugd nogal mat reageert op de muziek en weinig in beweging komt.
Ahmad wil alweer verder en dan passeren we de sportvelden, waar men ook actief is. Alhaurin de la Torre staat bekend als een sportief dorp met heel veel binnen- en buitensportcomplexen.
Complexen schieten Ahmad en mij ook te binnen, terwijl wij wandelen. ‘Jij heb nooit de kans gehad om te sporten, hè,’ zeg ik tegen mijn lief. ‘Nee, ik stond om 6 uur op om te gaan werken op het land als jongen van 14 en als ik thuiskwam van het werk ging ik douchen om daarna allerlei cursussen te volgen om meer over van alles te weten te komen.’ En zo ging zijn leven voorbij, eerst in dienst van zijn ouders en daarna in dienst van zijn gezin.
En ik? Ik had nog wel wat jeugd tot mijn 27e jaar. Ik hield van zwemmen en dansen en zat jaren op ballet. Tot ik trouwde en al deze dingen jaren niet meer deed. Een groot stuk van mijn jonge jaren verloren gegaan in afzondering van de wereld om me heen. In een afgesloten wereld waaraan ik niet graag terugdenk, maar die bij vlagen ongevraagd binnen komt…..