Zodra het droog is, zet ik mijn stilstaande fiets op ons terrasje. In de koele ochtendlucht is het heerlijk trainen. Terwijl ik bezig ben op mijn fiets kijk ik om me heen, glurend naar de groep witte duiven, de wilde pauwen in de verte en de man met zijn roedel honden. Vandaag zag ik één van zijn honden in de verte stoeien met een wel heel grote hond. Een Deense dog misschien? Ik pakte mijn ‘ver weg camera’ erbij en zag tot mijn verbazing dat het geen hond was, maar een ezel. De man liet dus niet  alleen zijn honden, maar ook zijn ezel uit. Het als koppig bekend staande dier luisterde kennelijk zo goed, dat hij toch zonder teugel of riempje uitgelaten kon worden. Leuk om te zien 🙂