Tijd glipt door mijn vingers als zand Je kan tijd maar eenmaal benutten voor iets. Ik zou weleens willen dat het mogelijk was op twee plaatsen tegelijk te zijn. Vooral als mensen aan me trekken. De ‘pleaser’ in mij wil alle partijen tevreden stellen.

Maar ook wil ik heel graag wat tijd voor mezelf overhouden. Bijvoorbeeld om een boek te lezen met mijn benen in de zon of om die onderzettertjes eindelijk eens op mijn gemak te gaan beschilderen met bloemen. Ahmad heeft zijn werk al af. Maar ik moet nog zes van de acht onderzettertjes afschilderen en het portret van de buurvrouw.

En dan komt er ook nog bij dat ik merk dat mijn energiepeil niet meer zo onuitputtelijk is als in mijn jongere jaren.

Morgen is er weer een dag. Als de zon schijnt kies ik toch voor zoveel mogelijk met benen omhoog in de zon. Je leeft maar één keer. Alles is een keuze.