De laatste tijd houd ik me nogal op de vlakte bij alles wat ik hier schrijf. Maar het is ook niet gemakkelijk om heel open te praten over alles wat me bezig houdt. Bovendien hoeft dat ook niet, omdat niet alles gezegd hoeft te worden.

Als ik om me heen kijk naar wat er nu gebeurt om me heen en verder weg of kijk naar het weerbericht om me heen en dat van verder weg, dan word ik daar niet per se vrolijk van. Wat ik echter om me heen zie aan plantjes en diertjes maakt me wel blij en daarom schrijf ik daarover en maak ik daar foto’s en filmpjes van. Dat komt vast heel ‘eutebeuterig’ over.

Ik wil me graag uiten maar vind meestal niet de woorden die alles dekken wat ik denk en voel. Ik ben geen dichter en ook geen echte schrijver. Ik ben een hobbyist die van alles een beetje kan. Gelukkig heb ik weer een idee voor een schilderijtje. Dan kan ik me daarin uitleven. Ik denk dat we allemaal de behoefte hebben om ons te uiten en dat kan op allerlei manieren. Ik wens de lezer succes in het uiten van wat hem/haar bezig houdt, boeit of bezorgd maakt. We zijn mensen en mensen kunnen gevoelens en gedachten delen door woorden, beelden, dans, zang, muziek enzovoort. Dat is mooi. Een goed gesprek of een uitwisseling van genegenheid met een vriend(in), familielid, kind, collega, onbekende is ook nooit weg en geeft warmte over en weer.

Zullen we ons daaraan vasthouden?