De koereiger is een vogel die we hier veel zien, maar nu wat minder, omdat er nu minder vee kan grazen vanwege de droogte. Het zijn insecteneters die bij voorkeur landen op de ruggen en hoofden van koeien, schapen, ezels, muilezels en ander vee. Zij maken zich daar verdienstelijk door insecten zoals vlooien en andere hinderlijke beestjes van het vee af te eten. Ik vind het Spaanse woord voor deze vogel prachtig om te horen en laat het graag een paar keer uit mijn mond rollen: ´es-pur-ga-bu-e-y´. Je laat elke klinker op het einde apart horen. Dat doen wij in Nederland niet. Wij voegen in de uitspraak van woorden klinkers aaneen. U-i wordt ui en o-e wordt oe (enzovoort).

Toen Ahmad pas in Nederland was vroeg hij me: ´Wat betekenen die borden toch, die ik overal zie en waarop staat u-it?´ Hij sprak het uit als oe-iet. We moesten er toen om lachen. Inmiddels weet hij al lang dat wij klinkers samenvoegen in onze uitspraak.

Het is hier af en toe bewolkt, maar de regen wil maar niet komen. Je kan het goed zien aan de kurkdroge beplanting overal.