Het lopen gaat wel beter maar het vocht is nog niet uit de knie. De pijn blijft terugkomen in vlagen, maar alle verbetering is meegenomen. Ik blijf het rustig aandoen, ook al word ik daar af en toe wat rusteloos van. Lezen is leuk, maar een mens heeft ook behoefte aan andere indrukken.

Vandaag maakten we weer ons vertrouwde rondje in de Uithof. Moeder zwaan zit nog steeds te broeden. Vader zwaan heeft zich nu opgesteld aan de rand van het pad en dat schrikt voorbijgangers af. Ik heb wat stukjes kaas bij me. Ik strooi er wat van uit als we bij de zwanen komen. Pa zwaan, die indrukwekkend groot oogt, komt dreigend op ons afgelopen met zijn grote zwarte zwemvliezen. ‘Ik kijk wel uit,’ zeg ik tegen Ahmad. Ik heb geen enkele behoefte aan nog meer auw in mijn lichaam. Er komt van de andere kant van het pad een fietser aan, die afstapt als hij de grote zwaan nadert. Hij probeert langs de zwaan te lopen naast zijn fiets met de fiets tussen hem en de zwaan, maar de zwaan stelt zich zo dreigend op dat hij toch maar rechtsomkeert maakt.

Dan gaat de zwaan achter een eend aan die de stukje kaas aan het oppikken is die de zwaan heeft laten liggen. Wij maken daarvan gebruik door snel achter de zwaan langs te lopen over een strook gras naast het pad.

Vandaag was het voor het eerst nodig de parasol uit te klappen die ik onlangs heb besteld. Ik ben reuzeblij met het degelijke ding dat ik voor een prikkie heb gekocht. Materiële dingetjes kunnen ook weleens een gevoel van geluk geven op zijn tijd. We hebben onze eigen chill-ruimte gecreëerd en dat is genieten…..