Al jaren ga ik naar dezelfde kapper, een één-vrouws-bedrijf. De route op de fiets erheen is voor mij altijd weer een genot. Met mijn door drie jaar dagelijks op de hometrainer flink getrainde fietskuiten fiets ik met gemak andere fietsers voorbij, tot ik in het Zuiderpark aankom. Daar fiets ik nog steeds met gezwinde spoed, maar met nóg meer aandacht voor mijn omgeving, langs de mooie fietspaden door het park. Ik zag veel wandelsporters, de meeste van allochtone afkomst (mag je dat nog zeggen?), met en zonder hoofddoek, koptelefoon, in groepjes of alleen, joggend of snel wandelend, met zwaaiende armen. Mooi is dat! En dan te bedenken dat ze ooit plannen hadden om dit park te verwijderen vanwege bouwplannen. Daar is gelukkig een stokje voor gestoken door middel van protesten en handtekeningenacties. Dit park speelt een heel belangrijke rol in Den Haag en voorziet in de groenbehoefte van heel veel mensen..

Maar altijd rijd ik even wat langzamer en soms sta ik zelfs even stil om van het volgende uitzicht te genieten:

Ik had mijn camera niet bij me en maakte daarom deze foto met mijn telefoon. Een idee voor een schilderij. Dat zou een serie kunnen worden. Ik ga ongeveer elk half jaar naar de kapper.