Ik merk dat ik de laatste tijd boeken verslind in mijn e-reader. Gelukkig kan ik er 10 tegelijk lenen bij de digitale bibliotheek. Ik merk ook dat de man naast mij juist niet veel leest. Hij heeft last van branderige ogen, waarschijnlijk hooikoorts als gevolg van de Hollandse graspollen. Gelukkig heeft hij ook andere dingetjes te doen, zoals werken aan zijn tiffany, zijn cristales.
Ik heb ook zin om weer te gaan schilderen, mijn vorm van handenarbeid, maar mijn knie ligt liever ergens rustig op een bankje terwijl ik een boek lees. Dat komt goed uit, want ik geniet de laatste tijd enorm van lezen. Straks ga ik voorzichtig proberen wat te fietsen op de hometrainer om mijn knie wat te wennen aan meer beweging. Normaal kijk ik dan films, documentaires of series op de tablet. Maar nu trekt mij dat totaal niet. Ik ga kijken of ik mijn e-reader ook kan klemmen in die houder voor de tablet en dan lekker verder lezen.
Wat is het toch mooi dat schrijvers je helemaal kunnen meenemen in de wereld van een fictieve ander door middel van hun boeken. Ik vind dat echt razend knap. Lezen is voor mij een heel fijne bezigheid. Herkent de lezer van mijn weblog dat?
Het was mooi weer vanmiddag, zodat ik op de loungebank buiten in de zon kon lezen met mijn been omhoog. Het geluk van een gepensioneerde.
Herkenning? Ja zeker is jouw leesmanie wel herkenbaar. Het was voor mij vroeger ook een manier om andere werelden te ontdekken en daar urenlang mee zoet te zijn. Van “Aap-Noot-Mies” tot en met ondeugende romannetjes, en van reclamefolders tot en met “Het achterhuis”, ik verslond alles wat uit woorden was opgebouwd, al duimzuigend of flink paffend.
Vandaag aan de dag pak ik nog wel eens een boek maar voornamelijk om iets na te slaan. Het echte lezen, urenlang in andermans denkwereld, lukt mij niet meer. Ik krijg vaak het gevoel dat ik dan andere dingen misloop. Ik lees echt selectief, fragmentarisch en niet meer zo op mijn gemak. Een enkele keer lukt het nog wel, dat doorlezen, meestal alleen bij bepaalde auteurs. Adriaan van Dis, Ad van Liempd, Maarten ’t Hart, dat soort. Ook het genre is bepalend; alles wat WOII-gerelateerd is bij voorbeeld, of een relativerende vertelling, bedekte humor ook.
Duimzuigen en paffen doe ik al lang niet meer, maar als het verhaal aanslaat dan is lezen net zo lekker als… hete erwtensoep op een winterse dag, zal ik maar zeggen. ?
Bij mij is het juist zo dat ik nu het meest geniet van fictie of een autobiografie die goed geschreven is en waarin ik me helemaal kan inleven. Ik ben niet meer bezig met kennis vergaren. Qua schrijvers heb ik een andere voorkeur dan jij. Maar dat is het mooie. Er zijn zoveel boeken dat er voor iedereen wel iets tussen zit dat aanspreekt.
…en er komen dagelijks boeken bij. Tegenwoordig schijnt echt iedereen boeken te schrijven. Soms zijn dat mensen die vermoedelijk hun eigen naam niet kunnen spellen ?
Waar ik wel op zit te wachten is een boekwerk van jouw hand!
Niemand anders wacht op een boek van een 72 jarige. Voorlopig geniet ik alleen naar van de verzinsels van anderen. Kijk jij naar Eus’ boekenclub? Is een leuk programma voor een boekenliefhebber.
Nee, nog nooit gezien.
Ken “Eus” wel van het programma wasrin BN’ers worden geschilderd. Ben niet zo onder de indruk van hem. of zijn presentatie en intervieuws. Zal eens opletten!
Ik vind Eus heel goed interviewen in de geknipte gast. In Eus’ boekenclub komt telkens een schrijver in het programma luisteren naar twee mensen die vertellen wat ze ervoeren toen ze zijn/haar boek lazen. Naast nog meer interessants. Wel een onderhoudend programma.