Ik had al een dik half jaar geen kapper meer bezocht. Mijn haar hing inmiddels halverwege mijn rug. Ik besloot naar kapsalon Hollywood te gaan, waarover ik de laatste keer tevreden was.

Ik werd weer in een massagestoel gezet, terwijl mijn haar 3 keer gewassen werd. Het was dit keer niet zo een topervaring als de eerste keer, omdat het meisje hard aan mijn haar trok telkens als zij het uitwrong. Om eens wat anders te proberen vroeg ik de kapster die mocht knippen om mijn haar niet in lagen te knippen op één lengte en alsjeblieft niet rond van achteren maar helemaal rondom recht. Er moest een stuk af van zeker 9 cm.

Ik moet zeggen dat het meisje precies deed wat ik vroeg. Daarna kwam het meisje dat mijn haar gewassen had mijn haar föhnen, wat ik altijd een verschrikking vind. Ik laat het liever gewoon opdrogen maar ik ben altijd te schijterig om dat te zeggen, omdat het dan lijkt of ik hun de verdiensten niet gun. Ik telde 35 euro neer (karamba, die Spanjolen weten nu ook de prijzen wel te op te voeren! De vorige keer betaalde ik iets van 20 piek).

Ik wist al dat ik niet tevreden was over het recht afgehakte haar, waar ik zelf om gevraagd had. Thuisgekomen en kritisch kijkend in de spiegel werd dat bevestigd. ´Ik ben net Jeanne d´Arc op weg naar de guillotine,´ zei ik tegen Ahmad. Hij vond het wel meevallen

Ik probeer nu al drie weken te leven met het kapsel dat in een pyramidevorm om mijn hoofd hangt. Van onderen dik en naar boven taps toelopend. Ik krijg er een punthoofd van.

Vandaag heb ik Patricia Vega, de zwarte tor met de bromstem door wie ik eerder een paar keer mijn haar liet knippen, gebeld. Zijzelf beweert dat iedereen haar opzoekt vanwege haar knipkwaliteiten. Ik heb goede en slechte ervaringen met haar. Ze moet haar dag hebben. De laatste keer dat zij me knipte heeft ze enorm in mijn haar zitten hakken, maar toen had ik gevraagd om flink de lagen erin te zetten.

Woensdag a.s. om 10.30 heb ik een afspraak voor een knipbeurt bij haar. Ik zal haar dit keer vragen lange lagen te knippen. Niet te kort, zoals het haar van Rod Stewart, met een matje en korte piekjes vanboven, maar in lange lagen die niet korter mogen zijn dan de onderkant van mijn neus. Ik ben benieuwd wat het wordt. Nu loop ik met mijn haar naar achteren. Dat kan altijd. Verbloemt veel.