Ik schreef al eerder over Leila, het katje van Z., de dochter van Ahmad. Ze is klein van stuk en een echte jager, die er niet tegenop ziet om in hoge bomen te klimmen.

Ze is eenkennig en trekt zich weinig aan van de mensen die haar dagelijks voer geven. Bij vreemden blijft ze helemaal uit de buurt. Maar ze heeft zo haar sympathieën voor bepaalde mensen, zoals I, de broer van Z. Als hij in de buurt is, dan springt ze op zijn schoot en in zijn armen.

Nu blijkt dat zij ook een zwak heeft voor Sara, de ongeveer 6 maanden oude baby. Ze blijft rustig zitten als de baby met haar handjes aan haar zit te friemelen en waar Sara is, daar vind je Leila, als een klein waakhondje.

Als Z. het huis verlaat voor een wandelingetje op het terrein of om de de kippen te voeren, dan trekt Leila zich daar niet veel van aan, maar zodra Z. gaat wandelen met de baby, dan is Leila van de partij. Ze loopt dan gezellig mee naast de kinderwagen als een loslopend, maar braaf hondje.