Die documentaire keek ik gisteren en ik was weer eens helemaal onder de indruk. Van het incorrecte optreden van de Spaanse politie en de Spaanse justitie. Maar ook van het warme hart van de Spaanse bevolking tegenover de onterecht veroordeelde na zijn vrijlating.
Hij was nooit een brave jongen en dat gaf hij ook toe. Hij verdiende straf voor veel voorgaande vergrijpen, die hij misliep. Maar dat hij die niet gekregen straf 13 jaar moest uitzitten voor iets wat hij juist niet gedaan had is diep tragisch. Nu vecht hij nog steeds voor het rechtzetten van twee beschuldigingen die zijn blijven staan. Van de 13 jaar ‘zitten’ heeft hij geleerd volgens eigen zeggen.
Ik laat me nog steeds vaak en waarschijnlijk te veel leiden door mijn emoties. Ik zie dan het eenzame jongetje in het kindertehuis, dat zo graag bij zijn moeder had willen blijven. Het einde van de documentaire geeft hoop. Eén van de twee latere slachtoffers heeft de Engelsman nu kunnen identificeren als de dader. Wellicht het derde slachtoffer ook? En een gulle gever heeft hem een schippersopleiding gegund (en voor hem betaald), zodat hij hopelijk van nu af aan zijn geld op een eerlijke en ‘normale’ manier zal kunnen verdienen. Komt het dan toch uiteindelijk goed voor deze man? Ik hoop het echt voor hem.