Net als veel anderen zit ik op het medium twitter. Ik schrijf er zelf nooit een bericht in. Heb dan ook maar 1 volger en ik volg zelf alleen mensen die ik leuk vind om te volgen, omdat ze grappig zijn of mooie foto’s plaatsen, enz. Ook volg ik enkele nieuwsmedia.

Vandaag las ik op twitter dat gisteren in het programma Nieuwsuur Lilian Marijnissen op een nogal aanvallende manier aan de tand werd gevoeld door de interviewers van het programma en enkele aanwezige kiezers. Dat wilde ik zien en daarom keek ik het programma terug in mijn telefoon.

Ik vond dat zij heel rustig bleef en dat zij heel goed reageerde op alle pogingen om haar en haar plannen onderuit te halen of in een onmogelijk daglicht te zetten.

Op een moment kwam de term ‘woke’ naar voren. Hoe woke was zij eigenlijk en hoe zou zij de westerse mens noemen, wit of blank? Ik vond dat zij daar goed op reageerde. Zij weigerde serieus in te gaan op de vraag of zij de westerse mens wit of blank noemt, alsof dat nu de graadmeter zou zijn om te bepalen hoe discriminerend je nog bent en hoe ‘woke’ je eigenlijk bent. Ze gaf wel tal van voorbeelden van hoe juist de SP altijd heeft gestreden voor gelijke behandeling van een ieder, ongeacht kleur of afkomst en hoe zij dat o.a. hebben laten zien door hun alerte reageren op de toeslagenaffaire.

Ikzelf betrapte me erop dat ik het woord woke nog niet kende. Wel is me natuurlijk opgevallen dat sommige berichtgeving ineens is overgegaan op het omschrijven van mensen als ‘wit’ in plaats van het kennelijk voor sommige mensen negatief beladen woord ‘blank’. Maar ik wist nog niet hoe streng nu kennelijk de regel is geworden om vooral het woord ‘wit’ te gebruiken als demonstratie van je niet discriminerende houding.

Ik zocht na de uitzending bekeken te hebben op internet het woord woke op en zag dat het was afgeleid van ‘stay woke’, wat een oproep is van de Black Lives Matter-beweging om alert te blijven op raciale ongelijkheid. Woke lijkt dus een verbastering te zijn van ‘awake’.

Zijn we nu allemaal papegaaien geworden, die in ons woordgebruik een sociale bewogenheid willen tonen of laten we in daden zien dat we de ander werkelijk accepteren als een gelijke? Mijn voorkeur gaat uit naar gedrag.