Mijn moeder is opgegroeid in Indonesië, het oude Nederlands Indië. Als klein meisje moest zij het doen met de diensten van de jongos, de kokkie en de baboe. Haar vader was niet thuis, want druk met zaken en haar moeder bracht haar tijd door met bridgen. Het moet voor mijn moeder een eenzame jeugd zijn geweest, met alleen een vier jaar oudere zus als gezelschap. Maar alsnog had zij goede herinneringen aan haar jeugd in ‘Indië’, met het warme klimaat, de mooie natuur om haar heen, de zoete bloemengeuren en het heerlijke Indische eten.

Eenmaal in Nederland en al op jonge leeftijd moeder van een gezin met twee kinderen, moest mijn moeder zich aanpassen aan een leven zonder bedienden. Dat deed zij geweldig. Mijn moeder was een heel energieke vrouw, die niet te verwend was om een huishouden te bestieren. Zij deed dat met overgave. Misschien was zij niet de vrouw die alle kleding streek en van wie alle kastjes stofvrij waren, maar zij kookte verrukkelijke gerechten en zij wist alles van plantjes en vogels. Zij verzorgde haar planten binnen en buiten heel goed. Daarnaast maakte zij zelf kleding voor ons. Zelfs mijn stief-familie, die geen hoge pet van haar ophad, moest toegeven dat zij een goede huisvrouw was en een goede moeder. Zo één die met de thee klaar zat als we uit school kwamen en die ook warme hapjes bereidde voor de lunch. Mijn broer en ik hadden over lekker eten nooit te klagen.

Mijn moeders topprestatie op kookgebied was haar rijsttafel. We kregen nooit veel familiebezoek, maar mijn ouders hadden wel een aantal vrienden en kennissen en die werden steevast uitgenodigd voor een rijsttafel. Mijn moeder was dan al een dag van tevoren in de weer met het bereiden van allerlei verschillende gerechten, die daags daarna allemaal op rechauds op tafel kwamen. De rijst werd wel op de dag zelf bereid en moest dan altijd een tijd warm gehouden worden in een slaapzak, een voor mij als kind onbegrijpelijk ritueel. Als laatste kwam dan ook die rijst tevoorschijn. Nooit kwamen er pannen op tafel (zoals in mijn huishouden wel mijn leven lang), maar alles werd geserveerd in schalen.

Je zou denken dat ik misschien van mijn moeder heb leren koken, maar dat is niet het geval. Mijn moeder joeg ons allemaal de keuken uit als zij in haar potten roerde. Alleen mijn stiefvader mocht assisteren. Wat daar in die keuken allemaal gestoofd en gebakken en gebraden werd, bleef voor mij en mijn broer een groot geheim. Wij zaten rammelend van de trek te wachten tot het eten tevoorschijn kwam. Het was ten strengste verboden om voor het eten al iets te snabbelen.

Maar goed, ik heb gelukkig toch leren koken, zoals ook mijn kinderen, die het nu al van mij winnen wat betreft vindingrijkheid in het maken van steeds nieuwe en lekkere recepten. Ik maakte als student vaak eenpansgerechten, zoals chili con carne, spaghetti, rijst met kerrie. De bekende studentenhap in die tijd.

Later leerde ik Pakistaans koken en die keuken heeft een groot deel van het leven van mij en mijn kinderen bepaald. Ook toen ik al gescheiden was van mijn eerste echtgenoot, bleven wij genieten van Pakistaanse gerechten. Het is een keuken die goedkoop is als je zuinig moet zijn met je geld. Voor betrekkelijk weinig geld zet je heerlijk eten op tafel en er kan altijd iemand mee eten, want de porties zijn niet afgemeten, zoals in de westerse keuken. Met 20 kilo meel maakte ik een maand chapati’s voor mijn gezin.

Maar nu er internet is, hebben we in feite elk recept van gerechten uit heel de wereld binnen handbereik. Naast de keuken van Pakistan en India, ben ik gek op Thais eten en Indisch eten. Ik houd veel van kokosmelk in gerechten en ik vind het leuk om de diverse soorten rijst te koken die passen bij de diverse soorten gerechten. Ik heb een ton, met daarin zakken rijst en een grote zak chapati-meel

En ja hoor, nu kom ik dan eindelijk op de het gerecht dat staat in de titel van dit stukje. Rendang! Rundvlees, gestoofd in een heerlijke boemboe met klappermelk. Een aantal jaren geleden maakte ik dit gerecht voor het eerst met behulp van dit recept. Ik bekeek verschillende recepten van het gerecht en dit recept overtuigde mij het meest. Er wordt heel goed uitgelegd wat de ingrediënten zijn en wat je stap voor stap moet doen, geïllustreerd bovendien met mooie foto’s die alles nog duidelijker maken. Een aanrader. Als je precies doet wat in het recept staat, is succes verzekerd.

De eerste keer dat ik het maakte als bijdrage aan een familiekerstdiner, bereidde ik de boemboe met een vijzel. Dat is enorm veel werk! Maar het was een groot succes. Iedereen at zijn vingers bijna op bij dit eten. Vandaag maakte ik het weer, maar dit keer met behulp van een koffiemolen (voor het malen van zaden) en een keukenmachine (voor het fijnhakken van uien, knoflook, lombok, gember, etc.) Dat is echt een stuk gemakkelijker. En de boemboe kan je desgewenst in tweeën delen en de helft gebruiken voor een kilo vlees en de rest in de diepvries bewaren voor een volgende keer. Mijn kinderen hebben dat al gedaan en zij merkten dat de boemboe uit de diepvries later nog even lekker is. Het bespaart je werk om dat zo te doen.

Vandaag hebben Ahmad en ik zitten smullen van de fijne smaak van deze rendang. Ik had er boontjes bij gemaakt, heel simpel met een een gebakken uitje en maggi en een klein beetje zoete ketjap..

Morgen eten we het weer en dan maak ik er als extra gerecht nog deze sambal goreng telor bij. Zo eten wij dan morgen onze paaseitjes.

Bon appetit, wat jullie ook gaan eten morgen. ?

Straks krijg ik van de man naast me een heerlijke Pakistaanse chai geserveerd. We zijn op de wereld om elkaar te verwennen, nietwaar?