De laatste tijd merk ik dat ik niet meer zo een plezier heb in het maken van filmpjes als voorheen. Toen was het echt een vorm van expressie voor mij en ik deed ook moeite om de filmpjes te verwerken met ingewikkelde programma´s. Nu maak ik me ervan af met een oude versie van Windows Movie Maker.

Nu is de enige reden dat ik filmpjes maak dat ik soms zoveel foto´s wil plaatsen dat het minder plaats inneemt in mijn weblog als ik dit doe met een link naar YouTube. En sommige beelden zijn leuker in beweging. Maar meestal vind ik een foto toch meer zeggen. Een foto is een momentopname en die kan soms meer uitdrukken dan een vluchtig bewegend beeld. Met een foto zet je de tijd een moment stil en je kan de momentopname daarna rustig en in detail bekijken. Dat vind ik het mooie aan een foto.

Ik wilde het verschil laten zien in het ongerepte natuurgebied dat het stuk land vormt van de dochter van Ahmad en de plek waar ons vakantiehuisje zich bevindt. Dat is ook een mooie plek, maar hij is niet te vergelijken met de campo van zijn kinderen. Kijk zelf maar (voor de geduldige kijker).