Chiclana is een rustig vissersdorp / badplaats aan zee nabij Cadiz. In tegenstelling tot veel andere badplaatsen zie je er geen grote hotels en wordt deze plaats weinig bezocht door toeristen uit de noordelijke Europese landen. Waarschijnlijk omdat er geen vliegveld in de nabijheid is. De plaats wordt daarentegen wel bezocht door Spanjaarden uit heel Spanje en door de wat beter gesitueerden uit het noorden die er een tweede huis bezitten.

Aangezien Chiclana vooral veel laagbouw bevat en dus geen torenhoge hotels en er zelfs nog onbebouwd terrein braak ligt, ademt het een rust die doet denken aan badplaatsen uit vervlogen tijden. Dat gevoel van rust werd versterkt doordat we ons nu bevinden in het laagseizoen en er dus sowieso minder mensen rondlopen.

Het was voor ons heel aangenaam om met de zoon van Ahmad (zijn vriendin had helaas een andere afspraak tijdens onze logeerpartij) Chiclana te verkennen. We bezochten een oud café, dat Ahmad nog kende uit zijn diensttijd als 20-jarige, ´el Sanatorio´ geheten. Daar serveert men zelfgemaakte zoete wijn. Wij weken van onze routine van geheelonthouder af door van die wijn een glaasje te drinken. Het café ademde een gemoedelijke sfeer, die vergeleken kan worden met de aloude ´bruine cafés´ in Nederland, waarin mensen met elkaar praten en met elkaar vertrouwelijkheden delen.

De volgende dag bezochten we een visrestaurant, waar hele families in de open lucht met elkaar genoten van vers gevangen vis. Ook daar troffen we een gemoedelijke sfeer aan met vrolijk personeel dat al lachend en grappend zich de benen uit de kont rende om iedereen van eten en drinken te voorzien.

Al met al was het een heel geslaagd weerzien met de zoon van Ahmad en zijn vriendin, die zich ontpopten als geweldige gastvouw en gastheer (ook al zagen we de vriendin maar een aantal uren).