Een tijd lang heb ik het weer geprobeerd, zittend schilderen. Maar het werkt voor mij niet goed. Vanuit een zittende houding kan ik niet goed werken. Mijn arm raakt vermoeid en er dreigt al gauw een rsi-tje. Terwijl ik staand lekker mijn arm kan laten hangen en zo nodig bij heel fijn werk kan ondersteunen met de linkerhand. Dus ik vroeg aan mijn beste vriendje of hij er iets op wist. Kon hij een verhoging maken onder mijn te kleine en vrij krakkemikkige ezel? Hij kwam op het idee om eenvoudig de drie poten van de ezel te verlengen met latten. En het fijne was vandaag ook weer dat hij dan geen ´uitsteller´ is, maar vrijwel direct besloot om naar de houtwinkel te gaan voor een lat. En dat deden we dus. ´Solo este palito?´ grapte de vrouw achter de kassa ondeugend. En met een andere klant werd verder wat gegniffeld of de 2.70 m lange lat wel in ons kleine autootje zou passen. Dat bleek goed te lukken.

En al snel na thuiskomst begon mijn carpentero te zoeken naar boor, zaag en schroeven om de latjes te bevestigen aan de drie poten van mijn ezel. Aldus ontstond een prachtige ezel op een voor mij goede hoogte.

Toen ik daarna zeurde dat de tv kast mogelijk nu beter naar de andere wand geschoven kon worden, was mijn lief ook niet te beroerd om met mij aan het schuiven te gaan. En zo heb ik nu een schildershoek, die helemaal naar mijn wensen is. Ik werk nu met een klein canvasje. Maar de ezel biedt ook mogelijkheden voor het volgende (grote) canvas op sta-hoogte. Eerste even dit saaie maar lastige schilderijtje afmaken. Wel een ´uitdaging´, hoor. De golfstroom in het water is lastig. Gelukkig mag een schilder afwijken van het voorbeeld.