Terwijl het hier eigenlijk nog heel mooi weer was tot op heden en we strandschoenen kochten om zonder pijn over kiezels te kunnen lopen, hebben we de laatste weken het strand helemaal niet bezocht. De stoeltjes bleven in de ´trastero´ en de waterschoenen liggen nog steeds in de zak op de achterbank.

Misschien gaan we volgend jaar wel weer eens naar het strand en misschien ook niet. Wat we allebei in ieder geval nu heerlijk vinden is bezig zijn met onze hobby´s. Dat kan natuurlijk evengoed hier als in Nederland. En er is geen mooi weer voor nodig.

Ahmad maakte dit mooie lampje voor zijn zoon, die vanaf februari in Malaga gaat wonen. Het voetje moet nog geverfd of gebeitst worden in een door zijn zoon gekozen kleur. Ik vind het een heel mooi product en heel knap gemaakt. Hij heeft zich laten inspireren wat betreft de methode door deze man .

En ik heb zitten worstelen met een klein schilderijtje van het met een slipper spelende jongetje. Het jongetje kreeg ik gemakkijker in beeld dan de zee. Iemand zei me, toen ik nog bezig was, dat het net leek of het jongetje op het ijs speelde (waarschijnlijk door de glim van het water). Ik moest erom lachen. Het was natuurlijk niet mijn bedoeling om het arme jong in zijn zwembroek op zijn knie met zijn handen in het ijs te laten zitten. Dus ik zwoegde enkele dagen zodanig op de golfjes in het water, dat ik, zelfs als ik niet bezig was, nabeelden op mijn netvlies had van golfjes en nog eens golfjes in alle richtingen. Ik zag ze overal, op de muur, op de witte kastdeur en zelfs zag ik ze als ik mijn ogen even sloot.

Het schilderijtje is af en ik moet helaas zeggen dat ik er het minst tevreden over ben van alle schilderijen tot nu toe. Maar soms moet je stoppen, ook al ben je niet tevreden, omdat je gewoon nog niet verder kan komen in je kunnen. Ik ben ook maar een amateur, die wat probeert en al doende hoopt te leren.