Ahmad had een afspraak voor mij gemaakt voor vandaag. Ik wilde wel gaan, maar vroeg me eigenlijk af wat ik eraan zou kunnen hebben. Na de fysiotherapie die ik kreeg in Nederland had ik niet zo een hoge pet op van wat fysiotherapie voor mij zou kunnen uitrichten. Ik loop al lekker en het dagelijks fietsen op de hometrainer heeft mijn spieren behoorlijk versterkt. Wat kan ik verder nog willen?
Toch zat ik wel met één vraagje. Bij de operatie is mijn been wat naar binnen gedraaid aangezet. Volgens de chirurg in Malaga zou dat in het begin te merken zijn bij het lopen, maar vanzelf overgaan bij de verdere revalidatie. De chirurg in Nederland zag dit echter somberder in en mijn fysiotherapeute in Nederland helemaal. Zij ging zelfs zover me te ontmoedigen door te opperen dat mogelijk een tweede operatie nodig zou zijn voor het zetten van een kunstheup in plaats van de gammanail.
Dus ik had wel een vraagje voor deze fysiotherapeute. Is de stand van mijn geopereerde been wellicht nog te veranderen door training?
Ze ging direct aan het werk met mij. Niet door met me te kletsen, maar door te voelen aan mijn geopereerde been. Al knedend kwam zij tot de ontdekking dat ik twee spieren dien te trainen, te weten de bilspier en de binnenkant dijspier. Dat is duidelijk. Ook constateerde zij twee plekken in mijn dij die licht ontstoken zijn. Waarschijnlijk zijn dat de plekken waar de schroeven zitten. Dit gaat vanzelf over, maar het proces kan versneld worden door dagelijks 10 minuten te koelen met ijs.
Kijk, dat is duidelijke taal. Ze bleef doorgaan met mij masseren, terwijl ze mij één en ander uitlegde. Daarna liet ze mij alvast een oefening doen met daarbij de trilling van een spierversterkend apparaat. Ik voelde dat ik mijn knie daardoor steeds beter naar buiten kon spreiden.
Na een uur intensieve therapie, begeleid door uitleg betaalde ik haar 30 euro. Ik schreef mijn email-adres voor haar op. Ze gaat mij de oefeningen die ik kan doen voor mijn  herstel opsturen via mijn mail met uitleg en begeleidende plaatjes.
Wat zij vandaag voor mij gedaan heeft verdient de naam fysiotherapie. Daar kan mijn Nederlandse babbel-grage fysiotherapeute een puntje aan zuigen! Zij is twee keer zo oud als dit meisje, maar dit meisje wint het tien keer van haar in deskundigheid en liefde voor het vak. Ik ben echt blij dat ik gegaan ben en ik heb nu goede hoop dat ik mijn been verder naar buiten kan trainen, zodat ik helemaal zal herstellen.