Hoe het salafisme zich een weg zoekt binnen de moslim-gemeenschap

Mijn herstel verloopt uiterst langzaam. Soms denk ik zelfs dat er weinig schot in zit en dat ik misschien niet genoeg oefen. De nachten zijn het moeilijkst. Dan lig ik nogal eens wakker in de heel vroege ochtenduurtjes. Ahmad zet voor mij een potje koffie klaar dat ik alleen maar op het vuur hoef te zetten.
Vanmorgen las ik het volgende artikel en ik beluisterde en bekeek de daarin geplaatste link naar de uitzending van nieuwsuur.
Ik geloof dat er veel jongeren zijn die snakken naar zingeving in hun leven en daarbij  willen terugkeren naar de bron van hun geloof. Zij raadplegen daarvoor internet en komen soms terecht in zaaltjes, waar jonge mensen uit hun midden prediken. Zoals bijvoorbeeld een exvoetballer en een exrapper, die beiden nu het geloof hebben omarmd en hun oude leven (dat ze nu als zondig zijn gaan zien) hebben afgezworen. Ik twijfel niet aan de oprechtheid van hun motieven en hun ijver en enthousiasme om de boodschap van het schitterende van de islam als levenswijze te verspreiden.
Wat ik jammer vind is dat zij jongeren niet alleen vertellen dat bijvoorbeeld het beluisteren van muziek en het nuttigen van alcohol zondig zouden zijn, maar ook dat het zijn in gezelschap van mensen die daar wel mee bezig zijn ook een zonde is. Dit zou in de Nederlandse en andere westerse landen betekenen dat je heel veel gezelschap zou moeten vermijden. Ook worden uiterlijkheden als kleding benadrukt, hetgeen met name voor meisjes en vrouwen grote gevolgen heeft. Zij gaan zich anders kleden en kiezen om die reden zelfs een ander beroep.
Ik heb de jonge mannen niet horen prediken. Ik was er niet bij. Daarom kan ik niet oordelen over het totaal van de boodschap die zij verspreiden. Mogelijk is een eenzijdig beeld gegeven door de makers van het programma van nieuwsuur, zoals de predikers zeggen in hun reactie op het programma.
Toch blijf ik met mijn gevoel zitten dat deze ‘opleving van de islam’, zoals deze zich voordoet, niet alleen in ons land maar ook in landen ver hier buiten (zoals bijvoorbeeld Indonesië) wordt aangestuurd en gefinanciëerd door het salafisme uit Saoedi Arabië. Goedwillende en oprechte mensen die zich een weg zoeken om het goede te doen in hun leven worden hier het slachtoffer van.
Ikzelf ben nu sinds 40 jaar moslim. Ik bestudeerde en bestudeer mijn geloof intensief. Ik beschouw daarbij de Koran als de enige betrouwbare gids. De Koran moet soms letterlijk en soms overdrachtelijk gelezen worden. Daarnaast zijn er de Hadith (overleveringen) uit het leven van de profeet Mohammed. Deze zijn vele jaren na het leven van de profeet opgetekend en ze zijn minder betrouwbaar als gids voor het leven.
Sommige hadith zijn in overeenstemming met wat in de Koran geschreven staat en andere zijn niet in overeenstemming en zelfs in tegenspraak ermee. Salafisten baseren zich in hun geloofsbeleving en wat betreft de regels die ze elkaar opleggen voor een aanzienlijk deel op de hadith en kunnen daarom dingen beweren die nergens in de Koran worden voorgeschreven.
En hier ontstaat de kloof tussen een groep moslims die zich alleen wil baseren op de Koran wat betreft leefregels en degenen die dat met een grote nadruk op de hadith doen. Daarnaast is er een grote groep moslims die zelf de islam niet bestuderen maar voor hun kennis van de islam vertrouwen op wat geloofsgenoten prediken. Zij vallen momenteel veelal in handen van salafistische predikers.
Zonder af te willen doen aan het recht van mensen om te geloven wat zij willen, wil ik hier concluderen dat ik het jammer vind dat zoveel mensen nu regels en onnodige beperkingen krijgen opgelegd die vooral uiterlijkheden betreffen. Als je de hadith bestudeert kom je daarin regels en voorschriften tegen die nergens in de Koran staan en die het leven van de goedwillende gelovige onnodig beperken en bemoeilijken. Sommige van die regels zijn pre-islamitisch en cultuurbepaald. Daar zijn grote en kleine regels onder. Voorbeelden daarvan zijn de besnijdenis van vrouwen, het stenigen in geval van overspel. Kleinere voorbeelden zijn het verbod op het luisteren naar muziek. De  Koran verbiedt wel het nuttigen van alcohol, maar zegt nergens dat je het gezelschap van degenen die dat wel doen zou moeten vermijden.
Het hardnekkig vasthouden aan de hadith en deze in geval van twijfel laten prevaleren boven de regels die zijn aangegeven de Koran is naar mijn mening de oorzaak van verwarring onder moslims en de steeds grotere kloof die ontstaat tussen moslims en anders denkenden.
Een moslim kan zichzelf zijn in onze maatschappij zonder dat de ander, die een andere levensvisie heeft, daar last van hoeft te hebben en zonder dat de moslim last hoeft te hebben van de ander. Het je afzonderen op wat voor manier dan ook van de maatschappij waarbinnen je leeft is mijns inziens niet de weg die leidt tot meer vrede. Het salafisme beoogt segregatie en dit politieke doel staat naar mijn mening ver af van de islam als geloofsovertuiging.
Ik vind het jammer dat goed willende mensen, met name jongeren en minder goed opgeleiden die op de imam vertrouwen voor de antwoorden van wat goed zou zijn of slecht, een speelbal van worden van deze politieke strijd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *