Vandaag had ik minder maar nog wel steeds het gevoel dat we in een maatschappij leven waarin mensen steeds meer op robots gaan lijken. En dat is niet omdat mensen dat graag willen, denk ik, maar omdat we min of meer allemaal in een soort eenheids-keurslijf gepropt worden van protocollen en regels. Het internet en de smartphone geven gemak, maar ook afstand. Je kan je hele leven regelen via internet. Mijn ziggo, mijn overheid, mijn belastingen, enz. Maar het geeft ook ongemak als je even de weg kwijt bent in dit hele doolhof van regels en nummers. Vooral als je je inloggegevens kwijt bent, want op hoeveel plaatsen moet je niet inloggen. Van al je wachtwoorden dien je ook een hele administratie bij te houden.
Vandaag belde ik weer naar Ziggo. Om een smartcard te activeren en een andere bij te werken. Dit keer hoefde ik geen postcode en huisnummer in te toetsen, maar ik werd wel verwezen van een callcentermedewerker naar een andere. En vervolgens naar weer een andere. Op een gegeven moment stond ik in totaal al 20 minuten in de wacht naar muzak te luisteren. Ik kreeg aandrang om mijn abonnement bij Ziggo helemaal op te zeggen. Op een goed moment werd ik gebeld door een anoniem nummer, terwijl ik nog in de wacht stond. Ik nam op. ”Dat gaat niet goed, hè,’ hoor ik een aardige mannenstem zeggen. ‘U spreekt met ….van Ziggo. U werd naar mij doorverbonden, maar ik hoorde niets aan de andere kant van de lijn. Ik zag wel uw 06 nummer staan. Dus ik dacht ik bel maar even zelf,’
Krijg nou wat. Zoveel onverwachte service ineens! Iemand belt uit zichzelf naar mij terug. Hij had ook kunnen denken: laat maar gaan.
Het was een heel aardige vent, vol humor. Slim ook. Hij activeerde voor mij twee smartkaarten, één met een 581 fout (waarvoor Ziggo n.b. een monteur wilde sturen naar mij die woensdag zou komen, maar die niets zou kunnen doen, omdat het probleem helemaal niet technisch was!) en hij werkte een andere smartcard bij (E30 fout). Intussen ginnegapten we wat af en het gesprek nam een heel leuke wending. Niet alleen bleek hij meer verstand te hebben van de de materie dan de gemiddelde medewerker, maar hij was ook nog eens heel aardig en menselijk. Een opluchting na de vorige callcenterervaringen.
‘Werk je niet wat onder je niveau?’ vroeg ik, toen hij me ook nog trakteerde op een filosofische bespiegeling over het leven. ‘Ik doe dit er alleen maar bij voor het betalen van mijn vaste lasten,’ liet hij me weten. Verder houdt hij zich bezig met het maken van muziek en schrijven. Natuurlijk! Een creatieveling, what else.
Hij kijkt zelf al jaren geen tv meer 😉
Ik heb overigens tot aan vandaag ook nog geen tv gekeken. Maar er kunnen nu drie tv’s bekeken worden in mijn huis. Allemaal met humaxbox en smartcard., Gelegenheid volop dus.