Soms kijk ik hier naar tv. Ik kan niet alle programma’s kijken, maar in ‘uitzending gemist’ zijn bepaalde programma’s vanaf mijn geografische locatie wel te bezichtigen. Zo keek ik laatst naar ‘Sophie in de kreukels’, de ‘mannenversie’. Eerder was reeds de serie te zien over vrouwen die er van alles aan doen om er beter, mooier en vooral jonger uit te zien. Niet altijd met een oogverblindend mooi resultaat, maar dat mag hem de pret niet drukken.
Dit keer gaat het over mannen die allerlei kunstgrepen toepassen om er beter uit te zien. Ik wist al dat mannen net zo ijdel kunnen zijn als vrouwen en evengoed veel aandacht besteden aan hun haar, huid, beharing, kleding, lichaamsbouw, etc. Maar dat mannen ook nu massaal botox spuiten om bijvoorbeeld geen frons meer te hebben in hun gezichten, een bredere kaak te krijgen, enz. Dat wist ik niet.
Ook wist ik niet dat het voor het verkrijgen van een leuke baan of voor het succesvol zaken doen tegenwoordig erg belangrijk is om er goed uit te zien. Misschien is dat nu zelfs belangrijker geworden dan het hebben van kwaliteiten en vaardigheden. Dat choqueert me wel. Is het nu al zo ver gekomen? Dat de grootste nitwit een goede plek kan bemachtigen, alleen omdat hij zo een stralende glimlach heeft en zo een heerlijk jongensachtig uiterlijk. Vroeger had je dikke pech als je er niet goed uitzag. Je moest daar gewoon maar mee leven, maar bij gebleken kwaliteiten had je wel kans op een goede baan. Nu hoef je alleen maar een pak geld te hebben en het juiste adres te weten van de implantoloog, botoxspecialist of plastisch chirurg en kassa! Het succes wacht op jou. Als het er allemaal van buiten maar goed uit ziet.
Nu ik er meer op let…. Het is inderdaad zo dat in Nederland, met name in de grote steden, mensen er alles aan lijken te doen om er tiptop uit te zien. Ook qua kleding. Hier, in het dorp waar ik nu zit, is dat veel minder het geval. Vrouwen lopen gerust in lelijke katoenen flodderbroeken. Ook leggings, in Nederland alleen nog toegestaan bij het beoefenen van sport, bepalen hier het straatbeeld. Bijna wil ik de met elkaar keuvelende moeders in de ochtend, die net hun kinderen hebben afgezet op school, toeroepen: ‘Halt! Modepolitie! Trek onmiddellijk die legging uit en doe wat anders aan! Dit kan echt niet!’ ‘En hoezo ga je nu niet regelrecht naar de sportschool om je zwangerschapsbuik eraf te trainen? Wat sta je daar nou te kletsen?’ Maar ik doe het niet. Deze mensen zijn gewoon nog ‘pura natura’, evenals hun mannen, die schaamteloos een inkijk geven in hun bil-decolleté met hun afgezakte broek en daaroverheen hangende ‘cerveza-buik’. Hier kijken ze elkaar niet in de ongesaneerde bek. Mijn omhelst elkaar hartelijk vanwege het innerlijk en niet vanwege het rimpelloze, succesvolle uiterlijk.
Kom daar nog maar eens om in Nederland.
Helemaal kloppen doet het niet, wat ik hier zeg. Ook in Spanje wemelt het van de klinieken, waar je van alles aan je lichaam kunt laten veranderen. Ikzelf heb in Benalmadena overtollig vel boven mijn oogleden laten verwijderen. Ik lag toen op een rij te wachten op de operatie (bibberend van angst voor wat komen ging). Ik bevond me niet tussen andere oudere dames, maar tussen overwegend jonge meiden. Heel jonge meiden, die joost mag weten wat gingen laten veranderen aan hun nog vrijwel perfecte lichaam.
Op het strand in Torremolinos en Benalmadena zien Ahmad en ik diverse vrouwen met borsten, die onnatuurlijk stevig omhoog staan in ligstand. Een groot percentage van de vrouwen heeft borsten die een beetje van hun zelf zijn en een beetje van Silicon. Lippen en wenkbrouwen, wat is er nog echt? Het schoonheidsideaalvirus, waar mensen gemodelleerd worden naar een inwisselbaar voorbeeld, verspreidt zich razendsnel over onze hele aardbol. Mannen en vrouwen streven naar een ’topvorm’.
En ik? Ik heb mijn oogleden terug, waarmee ik heel blij ben. Lijk niet langer op een vermoeide bloedhond. En in plaats van protheses laat ik implantaten zetten in  mijn mond, in de kleur van mijn eigen tanden, overal waar tanden of kiezen wegvallen. Ik eet matig om mijn figuur te behouden en ik doe wat oefeningen om in vorm te blijven. En ik verf elke twee weken mijn haar met henna. Maar een gerimpelde kop ga ik niet uit de weg. Die staat er nu eenmaal op en past goed bij de rest van mijn vel, dat ook overal begint te rimpelen 😉