Het is niet het belangrijkste wat er is, maar het is zeker fijn als je erkenning krijgt voor je inspanningen. Ahmad heeft een boek geschreven en waarin hij zijn historische kennis heeft verwerkt. Het boek gaat waarschijnlijk heten ‘Acerca de la pereza Andaluza’, vrij vertaald ‘over de (zogenaamde) luiheid van de Andalusiër’. Dat is de titel die hij er zelf aan geeft, maar de ervaring leert dat de uitgever meestal zelf een pakkende titel verzint voor een boek. Het kan echter ook zijn dat zij deze titel goed genoeg vinden. Het boek beschrijft hoe de Spanjaarden uit het noorden aankijken tegen de Andalusiër. Zij omschrijven ‘de cultuur van het noorden’ als de officiële cultuur van Spanje en hebben alle goede en mooie ingrediënten van de Andalusische cultuur opgenomen als onderdeel van de hunne en brengen deze ook naar buiten als zijnde van hun. Maar voor de geschiedenis van Andalusië is weinig begrip en interesse. Het Andalusië van nu wordt gezien als een achtergebleven en van het noorden afhankelijk gebied. Het is waar dat de bevolking in Andalusië op dit moment in welvaart en werkgelegenheid ver achter loopt bij de rest van Spanje. Maar er waren ook andere tijden, tijden waarin juist Andalusië de toon aangaf wat betreft wetenschap, welvaart en cultuur.  Ahmad beschrijft in zijn boek wat er gebeurd is en hoe het komt dat de Andalusiër nu staat met lege handen tegenover een economisch sterker noorden van Spanje. Hij analyseert in zijn boek de politieke en sociale facetten van de loop der geschiedenis van Spanje.

Ahmad heeft enkele uitgevers proberen te interesseren voor zijn boek, om te beginnen enkele politiek linkse uitgevers in Andalusië. Van deze kreeg hij niet eens antwoord. Als reactie hierop uitte Ahmad de verzuchting: “Deze mensen staan open voor alle verandering, behalve die van zichzelf”. Vervolgens probeerde hij op aanraden van een journalist die hij kent een Baskische uitgever in Tafalla (Navarra). Deze uitgeverij reageerde binnen een half uur dat hij zijn boek uitgeprint naar hen kan toezenden ter lezing. Zij gaan het lezen en dan besluiten of zij het willen uitgeven. Ahmad is natuurlijk blij en druk bezig met printen en ik ben ook trots op mijn ‘hombre erudite’, de ‘campesino’, tuinman en autodidact die al eerder een geschiedkundig boek schreef dat wordt gerekend onder wetenschappelijk werk, ‘Andalucía como matria’.

Intussen is deze nijvere bij alweer bezig aan zijn derde boek, een boek waarvan hij zegt dat hij hierin zijn hart en ziel gaat leggen. “Dit boek zal worden als een kind van mij”, zegt Ahmad, “ik ben dus eigenlijk nu een soort van zwanger”. Het boek gaat heten ‘In de schaduw van de profeet’ en in dat boek gaat Ahmad beschrijven hoe de islam zich vanaf 622 tot 750 na chr. verspreid heeft  in de mediterrane wereld. Tjonge jonge, ik vind het wel goed van hem, hoor.