Al eerder kookte ik voor al mijn kinderen, kleinkinderen en geliefden. Ik verwachtte toen16 mensen, maar uiteindelijk waren het er maar 10 omdat een groot deel niet kon komen wegens vakantie of late dienst op werk. Het was toen op een zomeravond en ik had genoeg plaats, als je mijn tuin en woonkamer samen rekende met elk een flink aantal zitplaatsen. Het was een mooie avond met zacht weer en iedereen zat in de tuin, wat beregezellig was.

Nu heb ik ze morgen weer uitgenodigd voor een afscheidsetentje voor ons vertrek naar Spanje. Dit keer rekende ik aanvankelijk op minder mensen, omdat twee kleinkinderen ook toevallig dit weekend jarig zijn en dat misschien elders willen vieren. Maar gisteren vernam ik dat niet iedereen, maar toch een groot deel van de familie gaat komen! Ik verwacht morgen 14 (en misschien 16) personen en een hondje. Dit keer is er geen uitbreidingsmogelijkheid naar de tuin vanwege de lage temperatuur, dus dat wordt proppen in mijn knibbe knabbe kneuter huis. Maar ik heb er wel zin in en ben vandaag nog wat boodschappen gaan doen om de hoeveelheid eten te kunnen vergroten. Morgen is het kookdag voor mij en daarna genieten van het gezelschap van mijn nageslacht en aanverwanten. Ik ben blij dat ik dit nog kan doen. Ahmad zal een salade maken en Pakistaanse thee. Ik hoop dat iedereen het lekker vindt, want ik maak maar één gerecht dat ik verdeel over twee grote pannen. ‘Of ze het wel lekker zullen vinden’ is iets dat ik me vooraf altijd afvraag en dat maakt het voor mij een beetje spannend.