Als we op de fiets willen stappen om wat boodschappen te doen zien we dat de lucht is opgeklaard. Dat is altijd fijn. Ook fijn is het om te zien dat de Turkse winkel de prijs van groente en vlees niet zo enorm heeft opgeschroefd als de supermarkten. Nogal een verschil. We zijn blij met onze boodschappen.

Bij thuiskomst is het nog geen tijd voor koffie en ik stel voor om een wandelingetje te maken in het vogelreservaat naast onze buurt. Ik zie Ahmad twijfelen en verlangend naar de tuin kijken waar hij ook graag in wil gaan werken, maar ik kan hem overhalen. We gaan op weg (het is een kwestie van één weg oversteken en dan zit je al in het kleine natuurgebied), ik met mijn cameraatje. We zijn blij met wat we te zien krijgen.