Ik heb geen grote vriendenkring. Dat komt, denk ik zelf, omdat ik te vaak verhuisd ben (hoewel ik nu al bijna 30 jaar in Den Haag woon ?). Een andere reden is dat ik vriendschappen niet echt ´onderhoud´. Ik neem niet de tijd om met mensen zijn, tenzij daar een goede reden voor is. De vrienden die ik heb zijn toevallig op mijn pad gekomen in mijn leven. Ik ben daarin nooit kieskeurig geweest. Als iemand mijn vriend wil zijn, dan zal ik die persoon nooit afwijzen. Het meest vertrouwd voor mij zijn nog de mensen die ik al ken van lange tijd terug. En dat zit hem niet altijd in overeenstemming van karakters, maar vooral in die vertrouwdheid. Het is leuk om met iemand om te gaan die je al kent van lang geleden. Het schept een band. Ik heb helaas niet veel van die vrienden en dat komt waarschijnlijk wel door mijn vele verhuizingen in jonge jaren. Je moet tijd met mensen kunnen doorbrengen om een vriendschap te onderhouden.

Ik ben geen actieve vriendenzoeker. Wel vind ik het heel leuk om zomaar ontmoetingen te hebben met mensen. Dat kan zijn in de wachtkamer, ergens of op straat of in welke situatie dan ook. Dat kunnen korte momenten van herkenning en warmte zijn die goed voelen. Maar het zijn geen blijvertjes. ´Ships that pass in the night,´ noemde mijn moeder dat vroeger. Ik hecht er alsnog veel waarde aan.

Soms zie ik mensen op tv of ik lees een boek van een schrijver, waarin ik me heel erg herken. In zo een hevige mate dat ik die persoon als vriend zou willen hebben. Wat ik precies zou willen met zo een persoon weet ik dan niet direct. Alleen maar de gedachte dat het heerlijk zou zijn om met elkaar dingen te beleven of van gedachten te wisselen, omdat ik voel dat ik bij zulke personen niet veel zou hoeven uitleggen om elkaar te begrijpen. Misschien idealiseer ik dan die mensen te veel, besef ik ook.

Ik begin dan meestal met die mensen te ´googlen´. Waar wonen ze en wat is er allemaal bekend over die mensen? Vaak besef ik dan dat die mensen die ik zo een warm hart toedraag, omdat ik me herken in hun manier van doen of de manier waarop zij in een boek gebeurtenissen en gevoelens beschrijven, dat die mensen waarschijnlijk niets van mij willen ?.

Dan denk ik maar: je komt vanzelf de mensen tegen op je pad die belangrijk zijn voor jou en de mensen die je niet tegenkomt moesten waarschijnlijk ook niet op je pad komen. Daarbij komt dat ik niet klagen mag. Er zijn voldoende mensen in mijn omgeving met wie ik het heel goed kan vinden. En verder kan ik op afstand houden van mensen die ik nooit heb mogen ontmoeten, maar die mij doen glimlachen of mij ontroeren vanwege hoe zij op me overkomen. Onzichtbare vriendschap zonder woorden.