Schreef een heel stuk over de situatie hier en de situatie daar en raakte na drie kwartier alles kwijt door een klik op een foute toets. Heb nooit zin om iets twee keer te schrijven. Dus deze woorden gaan voor altijd verloren 😉
Kort samengevat kan ik zeggen dat men de situatie hier zeer serieus neemt. Niemand mag op straat lopen of per auto reizen zonder goede reden en dat wordt ook gecontroleerd door politie en militie.
Alleen supermarkten, tankstations en apotheken zijn open. Alle stranden, pretgelegenheden en zelfs speeltuintjes voor de kleintjes zijn gesloten, evenals de scholen.
De straten in ons anders zo gezellige dorp zijn verlaten. Hierdoor hoor je beter dan anders het gefluit van vogels en het geblaf van een hond in de verte. Mijn lievelingsgeluiden. Geen verkeerslawaai en lawaai van stemmen.
Vanmorgen deed A. boodschappen. Voor de Mercadona stond een hele rij met mensen die gepaste afstand hielden van twee meter. Gardia Civil met mondkapjes hield de boel in de gaten en zorgde ervoor dat er slechts een bepaald aantal mensen tegelijk binnen was. Telkens als iemand naar buiten kwam, mocht een ander erin. De schappen lagen gewoon vol.
In de middag tijdens de siësta-uren ging ik nog een keer voor wat andere boodschappen. Er stond nu geen rij. Een jongen met mondkapje hield de wacht bij de ingang. De winkel was nu vrijwel leeg. Een paar mensen scharrelden er rond. De schappen waren nu hier en daar slecht gevuld. Ik zag dat mensen vooral hun slag geslagen hadden wat betreft de schoonmaakspullen en ja hoor, het toiletpapier. Maar er waren nog voldoende pakken. De roomboter was echter op. Zou weer aangevoerd worden om 16 uur, werd me verteld door één van de medewerkers, die ook allen mondkapjes droegen. De couscous was ook op, evenals pakken rijst. Ik kon nog wel veel vinden op de groenteafdeling, maar ik zag geen selderie-stengels. Vroeg of het echt op was en toen toverde een medewerker voor mij nog een pak te voorschijn dat verstopt lag tussen andere groentepakketten. Ik pakte het dankbaar aan. Een andere klant zag dat tot haar teleurstelling. Zij had er ook één gewild.
Blij met mijn boodschappen (het meest dingende had ik te pakken) liep ik weer naar huis over het stille plein, zonder terrassen en hangouderen op bankjes, langs gesloten winkels. Hup, mijn huis weer in!
Het heeft ook wel wat, die rust……