De vulkaan Teide is eigenlijk één van de jongste van Tenerife, maar wel met de hoogste top. We gingen erheen met een touringcar en hadden het geluk dat het bij uitzondering heel helder was, ook boven de dennenbomen even onder de boomgrens, die leven van het vocht van het wolkendek dat hen vrijwel altijd omringt. Het zijn oersterke dennen, die zelfs bestand zijn tegen een lavastroom, omdat ze een beschermend laagje om zich heen hebben.
Boven de boomgrens en bijna aan de top van de Teide (wij gingen daar niet heen, maar dat kan wel, met een kabelbaan) keken wij onze ogen uit naar het surrealistische landschap van allerlei kleuren lava, waaronder een zeldzame groenige soort met hier en daar beplanting die wel leek te zijn aangelegd, zo mooi.
Daarna ging de bus via een smalle weg berg op en weer af naar in het in een klein dal gelegen Masca. Daar leefden mensen lange tijd nog in omstandigheden zoals wij die niet meer kennen. Zonder telefoon, tv, auto’s en zelfs elektriciteit. Zij bouwden hun huizen in grotten in de bergen. Nu nog is het een dorpje, maar de jongeren zijn uitgevlogen. Er wonen nog wat ouderen, die leven van de toeristen die dagelijks langskomen. Er is nu wel elektriciteit, veel huisjes staan leeg en men woont niet meer in grotten.
Vervolgens ging het naar een kustplaats die ooit geheel is weggevaagd door een vulkaanuitbarsting en daarna weer helemaal opgebouwd. Iedereen kwam om, behalve een groep mensen die bovenop een heuvel in een kerk aan het bidden was. Alleen die kerk en de mensen erin bleven heel. Veel daarvan zijn later geëmigreerd naar Cuba. Er was niet veel te zien in dat plaatsje. De kerk kon je van beneden af zien, maar ik niet met mijn staar. Ik fotografeerde per ongeluk een electriciteitspaal die ik voor de kerktoren aanzag 😉