Laatst had ik het alleen maar over het toekomstbeeld van het teruglopen van kracht en gezondheid voor een oudere en het gevoel niet meer mee te tellen. Maar wat dacht je van de uiterlijke verandering? Het geleidelijk aftakelen van de eens zo jeugdige schoonheid is een ander issue en wat voor één! Sommige zeggen dat mannen mooier oud worden dan vrouwen, maar dat vind ik onzin. Een steeds lossere huid en een steeds rimpeliger wordende halspartij staat niemand goed, man of vrouw.
Dat mannen soms nog een jong blaadje kunnen verschalken, terwijl ze er al lang niet meer uitzien als een lekkere vent heeft niets te maken met het feit dat ze mooier oud zouden worden, maar meer met de euro’s die ze op de bank hebben staan. Oude mannen en vrouwen kunnen best jonge partners krijgen, als ze maar dokken. Nee, we worden allemaal oud en lelijker. Ik heb nog nooit een bejaarde gezien, die sexy genoemd kan worden. Dat is gewoon niet zo. Dus dat ideaalbeeld moet je helemaal loslaten, als je een oude heer of dame begint te worden. Anders is het pathetisch. Je kan je gezicht optrekken, maar dan verraden je handen je, met hun rimpels en levervlekken. Jong blijven tot het einde? Vergeet dat maar!
Ik moet dus net als velen met mij accepteren dat bij zijlicht de rimpels boven mijn mond goed te zien zijn, naast alle andere rimpels die mijn gezicht kreukelen. Het beste zie ik eruit als ik omhoog kijk, maar dat is een houding die niet lang vol te houden is, wil men niet struikelen of voor hoogmoedig worden aangezien. Dus dat hoofd moet gewoon geaccepteerd worden zoals het is, en die kin en halspartij ook.
Ik draag mijn haar lang en begin daar nu ook een onzeker gevoel over te krijgen. Bij een jonge vrouw staat dat leuk. Maar laatst zag ik toevallig in “boer zoekt vrouw” een wat oudere dame met lang, dun en onverzorgd haar. Direct ging door mij heen: “Zie ik er ook zo uit?” Dat moet niet! Net als Hilary Clinton. Af en toe denk ik: “heeft ze niet genoeg geld voor de kapper?” Haar haar ziet er al een stuk verzorgder uit als ze het in een staart naar achteren doet. Ok, dat ga ik ook doen….
Gisteren ontving ik zo mijn jongste dochter, met de staart. Ahmad zegt dan altijd vertederd dat ik met staart zo een klein hoofdje heb. Wat moet ik doen?, vraag ik haar. Moet ik mijn haar niet afknippen, nu ik wat ouder ben? Of is het goed met die staart?
Mijn lieve schat staat direct klaar met advies. Ma, je moet het niet wegkammen van je voorhoofd. Dat maakt ouder. Ze kamt mijn haar lief in twee plukken van voren, beetje links, beetje rechts. En de rest van je haar moet je voor de helft een beetje opbollend naar achter spelden. Ik probeer het en ja, deze mode-expert heeft gelijk. Dit staat me echt beter dan dat hoge kale voorhoofd. Dankjewel, lieve Kiran. Zo kan ik weer een tijdje vooruit. Maar het verval houd ik niet tegen…….
Maar is je haar nu ook bruin geworden ipv dat felle oranje?
Denk het niet. Het is het zachte en valse avondlicht.
Ah – jammer! ik vind dit mooier en idd ‘zachter’ dan oranje.
Ik herinner mij een Monique met blond haar en een rose bril!
Dat was ik. Hoewel ik die bril zo min mogelijk droeg! Ik keek zelf al voldoende door een rose bril en was te ijdel voor een bril.